แห่งการรีวิว-วิเคราะห์-วิจารณ์
Salò, or the 120 Days of Sodom (1975) : Pier Paolo Pasolini ♥♥♡
ผลงาน Swan Song ของผู้กำกับ Pier Paolo Pasolini ดัดแปลงจากวรรณกรรมชิ้นเอกของ Marquis de Sade ผู้ให้กำเนิดคำว่า Sadism ทำการสะท้อนเสียดสี ตีแผ่ความสุดโต่ง คอรัปชั่นคดโกงกินของชนชั้นปกครอง ต่อประชาชนคนทั่วไปผู้มิอาจโต้ตอบต่อกรทำอะไรได้ ช่างเป็นทรมานบันเทิงที่หาความเริงรมณ์ไม่ได้สักนิด
Paa (2009) : R. Balki ♥♡
Amitabh Bachchan รับบทเด็กชายอายุ 12 ขวบ ป่วยเป็นโรค Progeria ทำให้ร่างกายเจริญเติบโตรวดเร็วผิดปกติ ขณะนั้นมีอายุเท่ากับคนอายุ 80 ปี อาศัยอยู่กับแม่ Vidya Balan และย่า Arundhati Nag โชคชะตาจับพลัดจับพลูให้บังเอิญพบกับพ่อ Abhishek Bachchan (ลูกชายแท้ๆของ Amitabh) ทอดทิ้งไปตั้งแต่ยังไม่เกิด ความตายของเขาทำให้ครอบครัวมีโอกาสอยู่พร้อมหน้ากันอีกครั้ง
Intentions of Murder (1964) : Shohei Imamura ♥♥♥
นี่คือภาพยนตร์ Masterpiece ที่ผมจงเกลียดเข้ากระดูกดำ, โจรผู้ตั้งใจจะแค่ปล้นขู่ฆ่าแม่บ้านสาวอวบ แต่เปลี่ยนมาข่มขืนแล้วตกหลุมรักชักชวนหนีไปอยู่ด้วยกัน ขณะที่สามีมองเธอก็แค่สาวใช้คนชั้นต่ำ ชอบพูดจาดูถูกถากถางกดขี่ข่มขืนทางใจสารพัด จนวันหนึ่งหญิงสาวอดรนทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เกิดความตั้งใจคิดฆ่าสักคน … ใครกันจะเป็นผู้โชคร้าย?
Le Cercle Rouge (1970) : Jean-Pierre Melville ♥♥♥
ในโลกแห่งความฝันของ Melville อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ไม่มีใครสามารถควบคุมบงการฟ้าลิขิตได้ เฉกเช่นเรื่องราวของชายแปลกหน้าสามคน บังเอิญพลัดพลูพบเจอถูกชะตา ร่วมกันลงมือปล้นเพชรราคามหาศาล สำเร็จหรือเปล่าคงต้องไปวัดดวงเอาเอง
Ocean’s 11 (1960) : Lewis Milestone ♥♥
Frank Sinatra และสมาชิกกลุ่ม Rat Pack วันว่างๆไม่ได้ทำอะไร รวมกลุ่มสมัครพรรคพวกร่วมกันปล้นคาสิโน 5 แห่งพร้อมกัน ด้วยวิธีการอันสมบูรณ์แบบ (Perfect Crime) แต่หนังเรื่องนี้ห่างไกลความยอดเยี่ยมอยู่มากโข
The Trial of Joan of Arc (1962) : Robert Bresson ♥♥
คงเป็นไปไม่ได้ ถ้าจะไม่เปรียบเทียบเรื่องนี้กับหนังเงียบในตำนาน The Passion of Joan of Arc (1928) ของผู้กำกับ Carl Theodor Dreyer เพราะคือฉบับพูดน้ำไหลไฟดับ ระหว่างการพิพากษา Jeanne d’Arc จนกระทั่งตัดสินโทษเผาทั้งเป็น แต่ด้วยไดเรคชั่น ‘สไตล์ Bresson’ อาจทำให้หลายๆคนผิดหวัง
เศรษฐีอนาถา (พ.ศ ๒๔๙๙) : วสันต์ สุนทรปักษิณ ♥♡
นี่นะหรือภาพยนตร์ยอดเยี่ยม จากการประกวดรางวัลตุ๊กตาทองครั้งที่ ๑ แห่งประเทศไทย, มหาเศรษฐีหนุ่มต้องการท้าทายชายแก่ขี้เมา มอบเงิน ๑๐ ล้านบาทใช้ให้หมดภายใน ๑ ปี แล้วดูสิว่าชีวิตจะพบเจอความสุขจริงหรือเปล่า พล็อตเรื่องฟังดูมีความน่าสนใจ แต่ตอนจบมันห่าอะไรก็ไม่รู้ อนาถาเกินคำบรรยาย
Time Bandits (1981) : Terry Gilliam ♥♡
(mini Review) สิ่งที่จอมโจร Time Bandits ขโมยจากผมไป คือเวลา 113 นาทีที่สูญสิ้นเสียเปล่าโดยไร้ค่า แม้หนังจะมากด้วยนักแสดงสมทบเลื่องชื่อ Sean Connery, Shelley Duvall, Ian Holm, Ralph Richardson ฯ และเรื่องราวเพ้อฝันแฟนตาซีที่เด็กๆน่าจะดูสนุก แต่ถ้าผู้ใหญ่เบือนหน้าหนี เราจะวัดคุณค่าของงานศิลปะชิ้นนี้ได้อย่างไรกัน?
Dumbo (1941) : Walt Disney ♥♥♥
ลูกช้างขี้เมาตัวนี้ช่างน่ารักน่าชัง สดใสซื่อบริสุทธิ์ ไร้เดียงสาเสียเหลือเกิน แต่ผู้ใหญ่รับชมแล้วคงกุมขมับ นี่มันโคตรหนัง Racist เหยียดทั้งเพศ ชนชั้น สีผิว ทุกความแตกต่าง อนิเมชั่นเรื่องนี้เหมาะกับเด็กตรงไหน?
Ju-on: The Grudge (2002) : Takashi Shimizu ♥♡
(mini Review) คนขวัญอ่อนคงสะดุ้งตกใจกลัวกับทุกการปรากฎตัวของครอบครัว Saeki (และแมว)ในบ้านผีสิง แต่สำหรับคนที่เห็นอะไรหลอนๆมาเยอะแล้ว จะพบว่า Ju-on เป็นหนังที่หาสาระ ความบันเทิงไม่ค่อยได้สักเท่าไหร่ กาลเวลาแปรสภาพแทบจะกลายเป็นหนังตลกไปแล้วด้วยซ้ำ