ณ.คอน ลับแล | แห่งการรีวิว-วิเคราะห์-วิจารณ์
RARE-GENDARY, LEGENDARY, RARE, 5/5
A Night at the Opera (1935) : Sam Wood ♥♥♥♥
แม้หลงเหลือเพียงสามพี่น้อง Marx Brothers แต่ความตลกค่าตัวคูณสองเท่า! ยังคงไว้ด้วยคาแรคเตอร์ดั้งเดิม แต่ปรับลดช่วงเวลาไร้สาระ เสริมแต่งเรื่องราวให้มีเนื้อหนัง กลายเป็นจุดเริ่มต้นทิศทางใหม่ Giuseppe Verdi คงเกิดความภาคภูมิใจ
Duck Soup (1933) : Leo McCarey ♥♥♥♥
Groucho Marx ให้คำอธิบายชื่อหนังแบบจับไปกระเดียดว่า “นำเอาไก่งวงสองตัว ห่านอีกหนึ่ง กะหล่ำปลีสี่หัว แต่ไม่มีเป็ด ผสมคลุกเคล้าเข้ากัน หลังจากนั้นลิ้มชิมรสชาติ แล้วคุณจะ ‘Duck Soup’ ตลอดชั่วชีวิต” เอาจริงๆทำให้ผมนึกถึงสแลง “Once you go black, you never go back”
Read more
Berlin: Die Sinfonie der Großstadt (1927) : Walter Ruttmann ♥♥♥♥
มีคำเรียกภาพยนตร์สารคดีลักษณะนี้ว่า ‘City Symphony’ ร้อยเรียงช่วงเวลา 1 วัน 1 คืน ณ กรุงเบอร์ลิน, สาธารณรัฐไวมาร์ บันทึกไว้เป็น ‘Time Capsule’ คล้ายๆกับ Man With a Movie Camera (1929) แค่ว่าเทคนิคไม่ตื่นตระการตาเท่า
Read more
Du skal ære din hustru (1925) : Carl Theodor Dreyer ♥♥♥♥
แม้ไม่ได้รับการจดจำมากเท่า The Passion of Joan of Arc (1928) แต่ก็ต้องยอมรับว่า Master of the House (1925) ของ Carl Theodor Dreyer นำเสนอเรื่องราวทรงคุณค่ายิ่งสำหรับครอบครัว เมื่อสามีทำตัวเผด็จการ ภรรยาก้มหัวยอมตามทุกสิ่ง ใครกันแน่คือเจ้าของบ้านหลังนี้แท้จริง?, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Read more
Sadie Thompson (1928) : Raoul Walsh ♥♥♥♥
Gloria Swanson ในบทบาทน่าจะยอดเยี่ยมสุดในชีวิต ตัวละครมีลักษณะ Happy-go-Lucky ร่าเริงยิ้มแย้มแจ่มใส แต่เบื้องลึกภายในจิตใจนั้นกลับมีบางสิ่งอย่างปกปิดซ่อนเร้น กำลังค่อยๆถูกเปิดเผยออกมาโดย Lionel Barrymore ทำให้แปรสภาพกลายเป็นแทบจะคนละคน!
Read more
La Vie d’Adèle – Chapitres 1 & 2 (2013) : Abdellatif Kechiche ♥♥♥♥
โดยปกติแล้วน้ำเงินคือโทนสีเย็น มอบสัมผัสอันหนาวเหน็บยะเยือก สั่นสะท้าน เปล่าเปลี่ยวเดียวใจ แต่การตั้งชื่อหนังบอกว่าเป็นสีที่อบอุ่น ไม่ต่างกับทัศนะตัวละครที่มิได้ใคร่สนใจนัยยะความหมายอะไร เพียงเห็นเป็นสีแห่งความรัก ปรารถนา กระหายใคร่รู้ เกิดความอิ่มอุ่นขึ้นภายใน, คว้ารางวัล Palme d’Or จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
Read more
I, Daniel Blake (2016) : Ken Loach ♥♥♥♥
มันอาจเป็นมุมมองข้างเดียวที่ผู้กำกับ Ken Loach ต้องการโจมตีระบบสวัสดิการ/จัดหางานรัฐ แต่เหตุการณ์ลักษณะดังกล่าว ใครๆก็ล่วงรับรู้ว่าเป็นเรื่องจริง เว้นเสียแค่คนทำงานใต้ระบบเท่านั้น, คว้ารางวัล Palme d’Or จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
Read more
Harakiri (1962) : Masaki Kobayashi ♥♥♥♥♡
Seppuku หรือ Harakiri คือพิธีกรรมอย่างหนึ่งของซามูไร เมื่อมีเหตุให้ต้องสูญเสียเกียรติ ศักดิ์ศรี หรือไม่สามารถอดรนทนต่อบางสิ่งอย่างได้ จึงกระทำอัตวินิบาตกรรมด้วยการคว้านท้องไส้ แต่นั่นสมควรได้รับยกย่องเชิดชูสูงสุดจริงๆนะหรือ?, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Read more
Enjō (1958) : Kon Ichikawa ♥♥♥♥
ดัดแปลงจากนวนิยายอิงเหตุการณ์จริง The Temple of the Golden Pavilion (1956) แต่งโดย Yukio Mishima เรื่องราวของเด็กวัด พานพบเห็นการเปลี่ยนแปลงวิถีปฏิบัตินักบวชนิกายเซน ตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่สอง เลยตัดสินใจจุดไฟเผาวัดพลับพลาทอง ที่ได้รับการยกย่องเป็นสมบัติแห่งชาติ, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Read more
Le gamin au vélo (2011) : Dardenne brothers ♥♥♥♥♡
พ่อฝากลูกชายไว้สถานรับเลี้ยงแล้วล่องจุ๊นหนีหายตัวไป ไม่เชื่อว่าจะถูกทอดทิ้งเลยปั่นจักรยานติดตามค้นหา ได้รับความช่วยเหลือจากหญิงแปลกหน้าในที่สุดก็พบเจอ แต่เด็กชายจำต้องเรียนรู้จักการเผชิญหน้าและยินยอมรับความจริงในชีวิต, คว้ารางวัล Grand Prix (ที่สอง) จากเทศกาลหนังเมือง Cannes ควรค่าอย่างยิ่ง “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Read more