Schubert: Winterreise
คุณเคยฟังเพลงคลาสสิก ที่มีทำนองสะท้อนจิตวิทยาของผู้แต่งหรือเปล่า? Franz Schubert ประพันธ์ Winter Journey ขึ้นจากประสบการณ์เฉียดตายของตน นำคำร้องจากบทกวีของ Wilhelm Müller ที่พรรณาถึงชีวิต ปรัชญา เรียบเรียงเป็น Song Cycle ที่มีเพียงเปียโนกับนักร้องเสียง Tenor/Baritone, การได้ทำความเข้าใจบทเพลงนี้ เสมือนอ่านหนังสือ ‘ปรัชญาชีวิต’ ของคาลิล ยิบราน
วันก่อนที่ผมได้ดูหนังเรื่อง The Piano Teacher (2001) เกิดความติดใจ Im Dorfe (In The Village) ซึ่งเป็นหนึ่งในบทเพลง/บทกลอน ที่มาจาก Winterreise สัมผัสได้ถึงความลึกล้ำไม่ใช่แค่คำร้อง/คำแปล แต่ท่วงทำนอง และเทคนิคการเล่นเปียโน ที่มีนัยยะสื่อความหมายแฝงแทนอารมณ์บางอย่าง เป้าหมายของการเขียนบทความนี้ เพื่อทำการวิเคราะห์ สร้างความเข้าใจสิ่งที่เรียกว่า ‘ภาษาดนตรี’
Johann Ludwig Wilhelm Müller (1794 – 1827) นักกวีชาว Prussian (German) เกิดที่เมือง Dessau เป็นลูกช่างตัดเสื้อ โตขึ้นเข้าเรียนที่ University of Berlin สาขานิรุกติศาสตร์ (Philological) และประวัติศาสตร์ (Historical) ช่วงปี 1813-1814 เป็นอาสาสมัครในกองทัพ Prussian เพื่อสู้รบกับ Napoléon ได้เข้าร่วมสงครามที่ Lützen, Bautzen, Hanau และ Kulm หลังจากสงครามกลับมาเรียนหนังสือต่อ จบแล้วได้เป็นอาจารย์สอนที่ Gelehrtenschule, Dessau และได้รับมอบหมายให้เป็นบรรณารักษ์ห้องสมุดของจักรวรรดิเยอรมัน (Imperial Librarian), น่าเสียดาย Müller อายุสั้นไปนิด เสียชีวิตจากโรคหัวใจล้มเหลวขณะอายุเพียง 32 ปีเท่านั้น
บทกวีของ Müller ได้รับความนิยมอย่างสูงตั้งแต่ตีพิมพ์ครั้งแรก ถึงขนาด Franz Schubert คีตกวีที่มีชีวิตในยุคสมัยเดียวกันได้นำบทวีของเขา อาทิ Die schöne Müllerin (เขียนขึ้นปี 1820) มาดัดแปลงประพันธ์สร้างทำนองขึ้นในปี 1823 แต่เชื่อว่า Müller น่าจะไม่เคยมีโอกาสได้รับชม/รับฟัง การแสดงดนตรีนี้เป็นแน่
Franz Schubert (1797 – 1828) คีตกวีสัญชาติ Austrian, บิดา Franz Theodor Schubert เป็นครูโรงเรียนมัธยม สอนไวโอลินตั้งแต่อายุ 5 ขวบ พี่ชาย Ignaz สอนเปียโนให้ตอนอายุ 11, ด้วยรักที่ไม่สมหวัง ทั้งชีวิตของเขาได้อุทิศให้กับดนตรี การแต่งเพลง และการสังสรรค์กับเพื่อนฝูง เสียชีวิตตอนอายุ 32 ตรวจสอบพบสารปรอทในร่างกาย อาจมีสาเหตุจากการรักษาอาการป่วยโรคซิฟิลิส (Syphilis) ที่บ่งบอกว่าเขาเป็นพวกรักร่วมเพศ
ว่ากันว่า Schubert พบว่าตัวเองเป็นซิฟิลิสประมาณปี 1822 ซึ่งการรักษาสมัยนั้นคือฉีดสารปรอทเข้าร่างกาย ถ้ารับได้ก็อาจหาย ไม่ได้ก็ตายทันที ชีวิตช่วงขณะนั้นทนทุกข์ทรมานมาก แต่ยังมีชีวิตรอดมาได้, รู้จักกับบทกวีของ Wilhelm Müller จากการแนะนำของ Johann Michael Vogl นักร้องเสียง Baritone เชื้อสาย Austrian ที่เป็นเพื่อนสนิทของ Schubert และต่อมาได้เป็นนักร้องขาประจำในบทเพลงที่เขียนขึ้นจากบทกวีของ Müller
สำหรับ Winterreise (Winter Journey, การผจญภัยในช่วงฤดูหนาว) Op.89, D.911 ถือว่าเป็นครั้งที่สองที่ Schubert หวนกลับไปหาบทกวีของ Müller อีกครั้ง ประพันธ์ขึ้นเมื่อปี 1827 มีทั้งหมด 24 บทเพลง/กลอน
สำหรับคลิปที่แนบมานั้น ส่วนใหญ่จะขับร้องโดย Fischer Dieskau เปียโนโดย Murray Perahia ถือฉบับที่น่าจะไพเราะที่สุดของ Winterreise ที่มีอยู่ใน Youtube แล้วนะครับ
ผมต้องขออภัยไว้ก่อน ณ ที่นี้ที่ยังไม่สามารถเขียนวิเคราะห์ได้ครบทุกบทเพลง/บทกลอน ของ Winterreise แต่ได้นำคำร้อง คำแปล และคลิปใส่แยกเป็นเพลงๆไว้ให้แล้ว เพราะปริมาณ 24 บทเพลงนั้นเยอะมาก ต้องใช้เวลาและพลังอย่างมาก แต่ยังไงตั้งใจว่าจะเขียนให้ครบ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเมื่อไหร่
1. Gute Nacht (Good Night)
ชายแปลกหน้ามาถึงแล้วจากไป, เมื่อเดือนพฤษภาคม เขาตกหลุมรักหญิงสาวคนหนึ่งหวังว่าจะได้แต่งงานด้วย แต่กลับถูกเธอบอกปัดปฏิเสธ จึงตัดสินใจเก็บข้าวของออกเดินทางในค่ำคืนที่มืดสนิท เดินผ่านประตูหน้าบ้านหญิงสาว เขียนคำว่า Gute Nacht (Goodnight) เป็นการร่ำลาจาก
คำพูด ‘goodbye’ ไม่ได้มีความหมายแค่การลาจากเท่านั้น แต่ยังเป็นการเริ่มสิ่งใหม่ๆ ถือเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทาง Winter Journal
– ย่อหน้าแรกของเพลง โน๊ตของมือซ้ายจะกดย้ำๆซ้ำๆคงที่ ให้สัมผัสของความแปลกแยกแตกต่าง ฉันมาที่นี่ด้วยการเป็นคนแปลกหน้า และกำลังจากไปด้วยการยังเป็นคนแปลกหน้าเช่นเดิม
– ย่อหน้าสอง โน๊ตจะเปลี่ยนไปโดยค่อยๆไล่ลำดับและเสียงดังเน้นขึ้น แสดงถึงความรัก ความประทับใจ ที่สวยงาม ทำให้อิ่มเอิบเป็นสุข
– ย่อหน้าสาม เริ่มต้นโน๊ตยังคงเสียงสูงและดังอยู่ แต่จะค่อยๆลดระดับลงมาเรื่อยๆ (เพราะเข้าสู่ In this darkness.)
– ย่อหน้าสี่ เสียงโน๊ตจะเบาลง กลับไปมีทำนองคล้ายย่อหน้าแรก โน๊ตมือซ้ายจะกดย้ำๆซ้ำๆ เป็นการออกย่ำพร้อมที่จะเดินทาง
– ย่อหน้าห้า จะคล้ายกับย่อหน้าสอง รำพันถึงความผิดหวัง
– ย่อหน้าหก จะคล้ายกับย่อหน้าสาม รำพันถึงความรัก
– ส่วนย่อหน้าเจ็บ เสียงจะเบาที่สุดในบทเพลงนี้ กระซิบกระซาบ เพราะไม่อยากรบกวนความฝันของเธอ (I don’t want to disturb your dreaming,)
– และย่อหน้าแปดสุดท้าย เขียนข้อความ Good Night เพื่อเป็นการสั่งลา ทำนองจะค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ คงเพราะชายหนุ่มหันกลับมามองบ้านของหญิงสาวเป็นครั้งสุดท้าย จิตใจคงไม่อยากจากไป แต่เพราะคำพูดปฏิเสธของเธอมันทำให้เขาไม่สามารถฝืนทนอยู่ต่อไปได้
| Fremd bin ich eingezogen, Fremd zieh’ ich wieder aus. Der Mai war mir gewogen Mit manchem Blumenstrauß. Das Mädchen sprach von Liebe, Ich kann zu meiner Reisen Es zieht ein Mondenschatten Was soll ich länger weilen, Die Liebe liebt das Wandern – Will dich im Traum nicht stören, Schreib im Vorübergehen |
I came here a stranger, As a stranger I depart. May favored me With many a bunch of flowers. The girl spoke of love, I cannot choose the time A shadow of the moon travels Why should I stay here any longer Love loves to wander – I don’t want to disturb your dreaming, I write in passing |
2. Die Wetterfahne (The Weathervane)
Die Wetterfahne (The Weathervane) Looking back, he scolds himself for not seeing the symbolism of the weathervane on his beloved’s house – both love and wind can change direction.
| Der Wind spielt mit der Wetterfahne Auf meines schönen Liebchens Haus. Da dacht’ ich schon in meinem Wahne, Sie pfiff den armen Flüchtling aus. Er hätt’ es eher bemerken sollen, Der Wind spielt drinnen mit den Herzen |
The wind plays with the weathervane On my lovely darling’s house. And I thought in my delusion, That it mocked the poor fugitive. He should have noticed sooner The wind plays with the hearts inside |
3. Gefrorne Tränen (Frozen Tears)
Gefrorne Tränen (Frozen Tears) As he walks he is confused by the tears falling down his cheeks. How can tears burning so hot from his heart turn into frozen tears?
| Gefrorne Tropfen fallen Von meinen Wangen ab: Ob es mir denn entgangen, Daß ich geweinet hab’ ? Ei Tränen, meine Tränen, Und dringt doch aus der Quelle |
Frozen drops are falling Down from my cheeks. How could I have not noticed That I have been weeping ? Ah tears, my tears, Yet you burst from the wellspring |
4. Erstarrung (Numbness)
Erstarrung (Numbness) Realizing that his love affair is over, he desperately searches for a memento but finds only her image etched in the ice and in his heart.
| Ich such’ im Schnee vergebens Nach ihrer Tritte Spur, Wo sie an meinem Arme Durchstrich die grüne Flur. Ich will den Boden küssen, Wo find’ ich eine Blüte, Soll denn kein Angedenken Mein Herz ist wie erstorben, |
I search the snow in vain For the trace of her steps. Where she, arm in arm with me, Crossed the green meadow. I want to kiss the ground, Where will I find a blossom, Shall then no memento My heart is as if dead, |
5. Der Lindenbaum (The Linden Tree)
Der Lindenbaum (The Linden Tree) He remembers a significant tree where once he carved their names but that now haunts his journey, calling him back to find peace once again.
| Am Brunnen vor dem Tore Da steht ein Lindenbaum; Ich träumt’ in seinem Schatten So manchen süßen Traum. Ich schnitt in seine Rinde Ich mußt’ auch heute wandern Und seine Zweige rauschten, Die kalten Winde bliesen Nun bin ich manche Stunde |
At the well by the gate There stands a linden tree; I dreamed in its shadow Many a sweet dream. I carved in its bark Again today I had to travel And its branches rustled, The cold winds blew Now I am many hours |
6. Wasserflut (Flood)
Wasserflut (Flood) Tired of watching his tears fall into the snow, he asks the snow to take his tears and flow past his beloved’s house when it melts in the spring.
| Manche Trän’ aus meinen Augen Ist gefallen in den Schnee; Seine kalten Flocken saugen Durstig ein das heiße Weh. Wenn die Gräser sprossen wollen Schnee, du weißt von meinem Sehnen, Wirst mit ihm die Stadt durchziehen, |
Many a tear from my eyes Has fallen in the snow; Its cold flakes absorb Thirstily the burning woe. When it’s time for the grass to sprout Snow, you know about my longing, You will flow through the town with it, |
7. Auf dem Flusse (On the River)
Auf dem Flusse (On the River) At a frozen river he sees a reflection of his own life in the ice – what once flowed freely is now forced to live in an icy prison.
| Der du so lustig rauschtest, Du heller, wilder Fluß, Wie still bist du geworden, Gibst keinen Scheidegruß. Mit harter, starrer Rinde In deine Decke grab’ ich Den Tag des ersten Grußes, Mein Herz, in diesem Bache |
You who thundered so cheerfully, You clear, untamed river, How quiet you have become, Give no word of farewell. With a hard stiff crust In your covering I inscribe The day of the first greeting, My heart, in this stream |
8. Rückblick (Backwards Glance)
Rückblick (Backwards Glance) Boiling over in anger and despair, he compares his arrival at his beloved’s village to his wretched departure yet he still wishes to return.
| Es brennt mir unter beiden Sohlen, Tret’ ich auch schon auf Eis und Schnee, Ich möcht’ nicht wieder Atem holen, Bis ich nicht mehr die Türme seh’. Hab’ mich an jedem Stein gestoßen, Wie anders hast du mich empfangen, Die runden Lindenbäume blühten, Kommt mir der Tag in die gedanken, |
It’s burning under both my feet, Even though I walk on ice and snow; I don’t want to catch my breath Until I can no longer see the spires. I tripped on every stone, How differently you received me, The bushy linden trees bloomed, Whenever that day enters my thoughts, |
9. Irrlicht (Will o’ the Wisp)
Irrlicht (Will o’ the Wisp) Lured down a rocky chasm by a real or imagined illusion, he fights the urge to panic, calmly choosing another way, one that will end his sorrow.
| In die tiefsten Felsengründe Lockte mich ein Irrlicht hin; Wie ich einen Ausgang finde, Liegt nicht schwer mir in dem Sinn. Bin gewohnt das Irregehen, Durch des Bergstroms trockne Rinnen |
Into the deepest mountain chasms A will o’ the wisp lured me; How to find a way out Doesn’t worry me much. I’m used to going astray, Through the mountain stream’s dry channel |
10. Rast (Rest)
Rast (Rest) After finding a place to stay for the night, he struggles to fall asleep as his utter exhaustion battles with his tempestuous heart.
| Nun merk’ ich erst wie müd’ ich bin, Da ich zur Ruh’ mich lege; Das Wandern hielt mich munter hin Auf unwirtbarem Wege. Die Füße frugen nicht nach Rast, In eines Köhlers engem Haus Auch du, mein Herz, in Kampf und Sturm |
Now I first notice how tired I am As I lay myself down to rest; Walking kept me going strong On the inhospitable road. My feet didn’t ask for rest, In a charcoal-burner’s tiny house You, too, my heart, in strife and storm |
11. Frühlingstraum (Dreams of Spring)
Frühlingstraum (Dreams of Spring) Finally asleep he dreams of spring and his beloved only to be rudely awakened by roosters and ravens. Is nature mocking him?
| Ich träumte von bunten Blumen, So wie sie wohl blühen im Mai; Ich träumte von grünen Wiesen, Von lustigem Vogelgeschrei. Und als die Hähne krähten, Doch an den Fensterscheiben, Ich träumte von Lieb um Liebe, Und als die Hähne krähten, Die Augen schließ’ ich wieder, |
I dreamed of many-colored flowers, The way they bloom in May; I dreamed of green meadows, Of merry bird calls. And when the roosters crowed, But on the window panes – I dreamed of love reciprocated, And when the roosters crowed, I close my eyes again, |
12. Einsamkeit (Loneliness)
Einsamkeit (Loneliness) Despair and loneliness are now second nature to this wanderer. What once was lovely is now wretched.
| Wie eine trübe Wolke Durch heit’re Lüfte geht, Wenn in der Tanne Wipfel Ein mattes Lüftchen weht: So zieh ich meine Straße Ach, daß die Luft so ruhig ! |
As a dreary cloud Moves through the clear sky, When in the crown of the fir tree A faint breeze blows, So I travel my road Oh, that the air should be so still ! |
13. Die Post (The Post)
Die Post (The Post) With the sound of a mailman’s posthorn his heart takes a sudden leap, hoping to find a letter from his beloved. No luck.
| Von der Straße her ein Posthorn klingt. Was hat es, daß es so hoch aufspringt, Mein Herz ? Die Post bringt keinen Brief für dich. Nun ja, die Post kommt aus der Stadt, Willst wohl einmal hinüberseh’n |
From the highroad a posthorn sounds. Why do you leap so high, My heart ? The post does not bring a letter for you, Of course, the post comes from the town, Would you like to take a look over there, |
14. Der greise Kopf (The Gray Head)
Der greise Kopf (The Gray Head) Seeing his frost-covered hair he rejoices. When the frost melts, he laments. How can he still be so young after such a journey?
| Der Reif hatt’ einen weißen Schein Mir übers Haar gestreuet; Da glaubt’ ich schon ein Greis zu sein Und hab’ mich sehr gefreuet. Doch bald ist er hinweggetaut, Vom Abendrot zum Morgenlicht |
The frost has spread a white sheen All over my hair; I thought I had become an old man And was very pleased about it. But soon it melted away, From the sunset to the dawn |
15. Die Krähe (The Crow)
Die Krähe (The Crow) After being followed by a crow throughout his journey, he addresses it, asking if he will be the faithful one to accompany him to the grave.
| Eine Krähe war mit mir Aus der Stadt gezogen, Ist bis heute für und für Um mein Haupt geflogen. Krähe, wunderliches Tier, Nun, es wird nicht weit mehr geh’n |
A crow has accompanied me Since I left the town, Until today, as ever, It has circled over my head. Crow, you strange creature, Well, I won’t be much longer |
16. Letzte Hoffnung (Last Hope)
Letzte Hoffnung (Last Hope) Resting beneath a tree he spots a single leaf still attached. When it trembles, he trembles. If it falls, his hope falls with it.
| Hie und da ist an den Bäumen Manches bunte Blatt zu seh’n, Und ich bleibe vor den Bäumen Oftmals in Gedanken steh’n. Schaue nach dem einen Blatte, Ach, und fällt das Blatt zu Boden, |
Here and there on the trees There’s a colored leaf to be seen. And I stop in front of the trees Often, lost in thought. I watch a particular leaf Oh, and if the leaf falls to earth, |
17. Im Dorfe (In the Village)
Im Dorfe (In the Village) ใจความของเพลงนี้พูดถึงความจริงกับความฝัน ในฝันนั้นทุกสิ่งอย่างเป็นจริงสมดั่งใจหมายปอง แต่ความจริงกลับตรงกันข้าม,
– ท่อนแรกเสียงเปียโนมีลักษณะกดซ้ำๆของโน๊ตสองชุด ให้สัมผัสคล้ายการเขย่าตัวให้ตื่นขึ้นจากความฝัน เงียบเสียงคือสัปหงกหลับไปอีกครั้ง
– ท่อนสองของบทเพลงจะละทิ้งทำนองในช่วงแรก เริ่มตั้งแต่ Und morgen früh ist alles zerflossen. (And the next morning, all is vanished,) คือการตื่นขึ้นจากความฝัน พบกับชีวิตจริง
– และท่อนสามกลับไปคล้ายกับท่อนแรกอีกครั้ง ในค่ำคืนถัดมาก็ยังวนเวียนเป็นวัฏจักรเช่นนี้อีก อย่าเลยได้ไหมไม่ให้ฉันหลับกลับไปเพ้อฝันอีก แต่สุดท้ายก็คงไม่มีทางทำได้
| Es bellen die Hunde, es rasseln die Ketten; Es schlafen die Menschen in ihren Betten, Träumen sich manches, was sie nicht haben, Tun sich im Guten und Argen erlaben; Und morgen früh ist alles zerflossen. Bellt mich nur fort, ihr wachen Hunde, |
The dogs are barking, the chains are rattling; The people are sleeping in their beds, Dreaming of things they don’t have, Refreshing themselves in good and bad. And in the morning all will have vanished. Drive me out with your barking, you vigilant dogs, |
18. Der stürmische Morgen (The Stormy Morning)
Der stürmische Morgen (The Stormy Morning) Surrounded by a fierce morning storm, the wanderer revels in the violence and drama of the skies that reflect his own emotions.
| Wie hat der Sturm zerrissen Des Himmels graues Kleid ! Die Wolkenfetzen flattern Umher im matten Streit. Und rote Feuerflammen Mein Herz sieht an dem Himmel |
How the storm has torn asunder The heavens’ grey cover ! The cloud tatters flutter Around in weary strife. And fiery red flames My heart sees in the heavens |
19. Täuschung (Illusion)
Täuschung (Illusion) Faced with a taunting illusion, he gives in and follows its lead, knowing that only in this illusion will he experience what he truly longs for.
| Ein Licht tanzt freundlich vor mir her, Ich folg’ ihm nach die Kreuz und Quer; Ich folg’ ihm gern und seh’s ihm an, Daß es verlockt den Wandersmann. Ach ! wer wie ich so elend ist, Und eine liebe Seele drin. – |
A light does a friendly dance before me, I follow it here and there; I like to follow it and watch The way it lures the wanderer. Ah, a man as wretched as I am And a loving soul within – |
20. Der Wegweiser (The Signpost)
Der Wegweiser (The Signpost) After taking unmarked paths throughout his lonely journey, he faces one last signpost that points toward death. He follows.
| Was vermeid’ ich denn die Wege, Wo die ander’n Wand’rer geh’n, Suche mir versteckte Stege, Durch verschneite Felsenhöh’n ? Habe ja doch nichts begangen, Weiser stehen auf den Straßen, Einen Weiser seh’ ich stehen |
Why then do I avoid the highways Where the other travelers go, Search out the hidden pathways Through the snowy mountain tops ? I’ve committed no crime Signposts stand along the highways Before me I see a signpost standing |
21. Das Wirtshaus (The Inn)
Das Wirtshaus (The Inn) Arriving at a graveyard, he earnestly hopes he has found a place to rest but he is turned away before he can collapse – no vacancy here.
| Auf einen Totenacker Hat mich mein Weg gebracht; Allhier will ich einkehren, Hab ich bei mir gedacht. Ihr grünen Totenkränze Sind denn in diesem Hause O unbarmherz’ge Schenke, |
My way has led me To a graveyard; Here I’ll stop, I told myself. You green mourning garlands What, all the rooms Oh, merciless inn, |
22. Mut! (Have Courage!)
Mut! (Have Courage!) Forced back on the road again, he embraces a final surge of defiance – if there is no god on earth, then man is god instead!
| Fliegt der Schnee mir ins Gesicht, Schüttl’ ich ihn herunter. Wenn mein Herz im Busen spricht, Sing’ ich hell und munter. Höre nicht, was es mir sagt, Lustig in die Welt hinein |
If the snow flies in my face, I shake it off again. When my heart speaks in my breast, I sing loudly and gaily. I don’t hear what it says to me, Happy through the world along |
23. Die Nebensonnen (The Three Suns)
Die Nebensonnen (The Three Suns) This journey began with three suns in the sky: one faded with his beloved, one faded in defiance of God. If only the last would set…
| Drei Sonnen sah ich am Himmel steh’n, Hab’ lang und fest sie angeseh’n; Und sie auch standen da so stier, Als wollten sie nicht weg von mir. Ach, meine Sonnen seid ihr nicht ! Ging nur die dritt’ erst hinterdrein ! |
I saw three suns in the sky, Stared at them hard for a long time; And they stayed there so stubbornly That it seemed they didn’t want to leave me. Ah, you are not my suns ! If only the third would also set ! |
24. Der Leiermann (The Hurdy-Gurdy Man)
Der Leiermann (The Hurdy-Gurdy Man) He meets a strange hurdy-gurdy player that no one else wants to see or hear. Will he lay his songs to rest with him?
| Drüben hinterm Dorfe Steht ein Leiermann Und mit starren Fingern Dreht er was er kann. Barfuß auf dem Eise Keiner mag ihn hören, Und er läßt es gehen, Wunderlicher Alter ! |
Over there beyond the village Stands an organ-grinder, And with numb fingers He plays as best he can. Barefoot on the ice, No one listens to him, And he just lets it happen, Strange old man, |
ผมมีความเพลิดเพลินมากทีเดียวในการรับฟัง ครุ่นคิดตาม และทำความเข้าใจบทเพลงนี้ แต่จะเขียนให้หมดมันต้องใช้เวลามากจริงๆ (ซึ่งผมก็ไม่ได้มีเวลามากขนาดนั้น) หวนนึกถึงตอนอ่านหนังสือ ‘ปรัชญาชีวิต’ ของคาลิล ยิบราน คือพออ่านได้จบบทหนึ่ง (ประมาณ 1 นาที) ใช้เวลาครุ่นคิดขั้นต่ำก็นั่งถ่ายท้องเสร็จ (10 นาที) แล้ววันนั้นก็ไม่มีกระจิตกระใจอยากอ่านต่อแล้ว เวลาที่เหลือทั้งวันบางทีก็หวนระลึกถึงสิ่งที่คิดไว้ รู้สึกว่าความสวยงามของบทกวีมันจะค่อยๆ ซึมซับ ซึมซาบผ่านสัมผัสของเวลา ทำให้เกิดความเคลิบเคลิ้มหลงใหล เข้าใจอะไรๆมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป, ซึ่งผมก็ตั้งใจทำเช่นนั้นกับบทเพลงนี้ เลยจงใจค้างๆคาๆไว้ไม่เสร็จแบบนี้ รอวันว่างๆมีโอกาสเมื่อไหร่ก็จะมาคิดวิเคราะห์เขียนต่อให้เรื่อยๆนะครับ
และไว้เขียนครบหมดแล้วจะมาแนะนำให้ด้วยว่า ท่อนไหนมีความไพเราะ สอดแทรกความหมายลึกซึ้ง สวยงามประทับใจผมมากที่สุด เพลงลักษณะนี้ต้องค่อยๆฟังไปเรื่อยๆ ศึกษาและซึมซับความงดงาม ระยะเวลาเท่านั้นที่จะบ่งบอกคุณค่าและความยิ่งใหญ่ของบทเพลงนี้ได้
เราสนใจในบทความนี้มากค่ะ เลยอยากจะขอช่วยแปลบทความนี้ด้วยได้ไหมคะ?
ผมไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่นะครับ แต่จะพยายามเข้ามาแก้ไขเรื่อยๆ ลองเข้ามาเช็คเดือนละครั้งนะครับ