Harakiri (1962) : Masaki Kobayashi ♥♥♥♥♡
Seppuku หรือ Harakiri คือพิธีกรรมอย่างหนึ่งของซามูไร เมื่อมีเหตุให้ต้องสูญเสียเกียรติ ศักดิ์ศรี หรือไม่สามารถอดรนทนต่อบางสิ่งอย่างได้ จึงกระทำอัตวินิบาตกรรมด้วยการคว้านท้องไส้ แต่นั่นสมควรได้รับยกย่องเชิดชูสูงสุดจริงๆนะหรือ?, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
The Lobster (2015) : Yorgos Lanthimos ♥♥♥♡
โลกที่ทุกสิ่งอย่างมีความสุดโต่งไร้กึ่งกลาง ชายโสดมีระยะเวลา 45 วัน ในการค้นหาคู่ครองถูกต้องตามวิถีทางกฎหมาย มิเช่นนั้นจะถูกทำอะไรสักอย่างให้กลายเป็นสัตว์เดรัจฉาน! แต่เรื่องของความรักหาใช่จะมาเร่งรีบบีบบังคับ จับแพะชนแกะ เพนกวิ้นและหมาป่าย่อมมิอาจครองคู่
The Decameron (1971) : Pier Paolo Pasolini ♥♥♥♡
ร้อยเรียงตำนานสิบราตรี ผลงานชิ้นเอกของ Giovanni Boccaccio นักประพันธ์ชาวอิตาเลี่ยน ยุคสมัย Italian Renaissance อุปมานิทัศน์ถึงเรื่องราวความรักแบบต่างๆ เปิดตำนาน Trilogy of Life ของผู้กำกับ Pier Paolo Pasolini ตีความในมุมของตัณหาราคะ พร้อมกับ Sex, คว้ารางวัล Silver Bear: Jury Prize จากเทศกาลหนังเมือง Berlin
Persepolis (2007) : Marjane Satrapi, Vincent Paronnaud ♥♥♥♡
‘ไม่มีชีวิตแสงสีใดๆในประเทศอิหร่าน’ นี่คือเหตุผลให้ Marjane Satrapi เขียนเรื่องราวชีวประวัติของตนเองเป็น Graphic Novel และดัดแปลงสร้างอนิเมชั่นสองมิติ มีเพียงสองสีขาว-ดำ คว้ารางวัล Jury Prize จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
The Trial of Joan of Arc (1962) : Robert Bresson ♥♥
คงเป็นไปไม่ได้ ถ้าจะไม่เปรียบเทียบเรื่องนี้กับหนังเงียบในตำนาน The Passion of Joan of Arc (1928) ของผู้กำกับ Carl Theodor Dreyer เพราะคือฉบับพูดน้ำไหลไฟดับ ระหว่างการพิพากษา Jeanne d’Arc จนกระทั่งตัดสินโทษเผาทั้งเป็น แต่ด้วยไดเรคชั่น ‘สไตล์ Bresson’ อาจทำให้หลายๆคนผิดหวัง
Like Father, like Son (2013) : Hirokazu Kore-eda ♥♥♥♥
โรงพยาบาลสลับเด็กตอนคลอด พ่อแม่เลี้ยงดูจนลูกอายุครบ 6 ขวบ ถึงค่อยได้รับรู้ความจริง แล้วนี่จะทำยังไงต่อไป มีหนทางออกดีที่สุดสำหรับเหตุการณ์แบบนี้หรือเปล่า?, คว้ารางวัล Jury Prize จากเทศกาลหนังเมือง Cannes “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Goodbye to Language (2014) : Jean-Luc Godard ♥♥♥
สิ่งที่ทำให้ผู้ชม/นักวิจารณ์ จากเทศกาลหนังเมือง Cannes ปีนั้นขนลุกเนื้อเต้น ถึงขนาดต้องมอบรางวัล Jury Prize ให้กับปู่ Jean-Luc Godard คือการบัญญัติไวยากรณ์ใหม่ให้ภาษาภาพยนตร์สามมิติ หลับตาซ้ายเห็นภาพหนึ่ง หลับตาขวาเห็นอีกอย่างหนึ่ง แต่ประสบการณ์นี้อาจต้องรับชมในโรงภาพยนตร์เท่านั้นกระมัง (และอาจเกาหัวจนผมร่วงหมดศีรษะ เพราะไม่เข้าใจว่าหนังต้องการนำเสนออะไร)
Kwaidan (1965) : Masaki Kobayashi ♥♥♥♥
รวม 4 เรื่องเล่าผีญี่ปุ่น (Kaidan = Ghost Stories) ที่จะทำให้คุณขนหัวลุกพอง อกสั่นขวัญผวา ด้วยการเล่าเรื่องเนิบๆช้าๆ สร้างบรรยากาศอันเย็นยะเยือก ชวนให้เสียวสันหลังวาบ, คว้ารางวัล Special Jury Prize จากเทศกาลหนังเมือง Cannes และเป็นตัวแทนของญี่ปุ่นติด 5 เรื่องสุดท้ายเข้าชิง Oscar: Best Foreign Language Film
Z (1969) : Costa-Gavras ♥♥♥♥
หนังรางวัล Jury Prize โดยเอกฉันท์จากเทศกาลหนังเมือง Cannes และ Oscar: Best Foreign Language Film นำเสนอชัยชนะของฝ่าย Left Wing Politics (ซ้ายจัด) ต่อหน่วยงานรัฐฝั่งอนุรักษ์นิยมและตำรวจกังฉิน แต่กับความตายที่เกิดขึ้นมันคุ้มแล้วหรือที่จะเรียกว่า ‘ชัยชนะ’
Mon Oncle (1958) French : Jacques Tati ♥♥♥♥
ลุงของฉัน Monsieur Hulot อาศัยอยู่ระหว่างสองโลก (ยุคเก่า-ยุคใหม่) ในห้องเช่าที่เหมือนสองตึกแถว เขาเป็นคนไร้เป้าหมายชีวิต แต่มันจำเป็นต้องมีด้วยเหรอ?, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย” หนังรางวัล Jury Prize จากเทศกาลหนังเมือง Cannes และคว้า Oscar สาขา Best Foreign Language Film
Songs from the Second Floor (2000) Swedish : Roy Andersson ♥♥♥♥
หนังรางวัล Jury Prize จากเทศกาลหนังเมือง Cannes เรื่องนี้ เป็นแนว Surrealist ที่ดูยากมากๆ แต่มีความลึกล้ำน่าค้นหา คล้ายๆกับ The Color of Pomegranates (1969) ใช้การตั้งกล้องทิ้งไว้เฉยๆ นักแสดงทำอะไรบางอย่าง บางครั้งน่าขบขัน บางครั้งจุกอก รวมๆเรียกว่า ‘ชีวิต’
Woman in the Dunes (1964) Japanese : Hiroshi Teshigahara ♥♥♥♥♡
หญิงสาวในทะเลทราย Suna no Onna หนังรางวัล Jury Prize จากเทศกาลหนังเมือง Cannes ของผู้กำกับ Hiroshi Teshigahara นี่ไม่ใช่หนัง Sci-Fi แต่เป็น Drama สุดเข้มข้น ที่จะพาคุณไปสู่โลกอันสุด Extreme กับสถานการณ์ที่เงินไม่มีความหมาย การยังมีชีวิตเท่านั้นสำคัญที่สุด, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
L’Eclisse (1962) Italian : Michelangelo Antonioni ♥♥♥♥
หนังรางวัล Jury Prize จากเทศกาลหนังเมือง Cannes ของผู้กำกับ Michelangelo Antonioni หน้าหนังคือหญิงสาวเลิกกับแฟนเก่า แล้วคบหากับชายหนุ่มคนใหม่ แต่ใจความเป็นหนังที่นำเสนอมุมมองของอดีต และอนาคต ในขณะช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านที่คลาสเคลื่อนกัน, นี่เป็นหนังที่ดูยาก และผู้กำกับพยายามบอกว่า ‘Modern love is rubbish.’
สัตว์ประหลาด (2004) : อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล
หนังไทยเรื่องนี้ คงไม่มีคนคิดว่าจะสามารถกลายเป็นหนังเรื่องโปรดของใครได้ ผมก็ยังแปลกใจตัวเอง ไฉนตกหลุมพลางของเสือสมิงที่แปลงร่างเป็นมนุษย์มาหลอกเอาได้ คงเพราะสมิงตัวนั้นเป็นสาวสวยเหมือนตัวที่มาหลอกนายพราน พอถูกฆ่าแล้วกลายเป็นวิญญาณสัตว์ประหลาด ที่คิดทำอะไรไม่เหมือนใคร ต้องการแค่เพื่อนเล่นหยอกล้อไปวันๆ
L’Avventura (1960) Italian : Michelangelo Antonioni ♥♥♥♥♡
(8/12/2016) ภาพยนตร์บางเรื่อง จำต้องใช้ประสบการณ์ในการดูหนังที่ค่อนข้างสูง และใช้หัวสมองคิดวิเคราะห์เป็นอย่างมาก, ถ้าคุณมีสองสิ่งนี้พร้อมเมื่อไหร่ ก็ค่อยลองหา L’Avventura ของ Michelangelo Antonioni มาท้าพิสูจน์ดูนะครับ เมื่อนั้นคุณก็อาจเห็นสัจธรรมบางอย่าง ที่มีคุณค่ามากกว่าคนทั่วไปจะสามารถมองเห็นได้
