
ก่อนจะมาเป็นคำว่า 恋, koi หมายถีง ความรัก ในอดีตชาวญี่ปุ่นเคยใช้คันจิ 孤悲 ซี่งแปลว่า lonely sadness, นั่นคือนิยามความรักที่ผู้กำกับ Makoto Shinkai ต้องการค้นหาในสวนแห่งนี้เฉพาะยามฝนพรำ
ก่อนจะมาเป็นคำว่า 恋, koi หมายถีง ความรัก ในอดีตชาวญี่ปุ่นเคยใช้คันจิ 孤悲 ซี่งแปลว่า lonely sadness, นั่นคือนิยามความรักที่ผู้กำกับ Makoto Shinkai ต้องการค้นหาในสวนแห่งนี้เฉพาะยามฝนพรำ
มนุษย์มีสิทธิ์จะเพ้อฝัน อิสรภาพในสิ่งที่อยากทำ แต่ถ้าไม่รับรู้จักหักห้ามควบคุมตนเอง มันแตกต่างอะไรกับเดรัจฉาน? Dead Poets Society นำเสนออุดมการณ์ชวนเชื่อซ้ายจัด (เสรีนิยม) แม้สามารถเปิดมุมมองโลกทัศน์ใหม่ๆ สร้างแรงบันดาลใจให้ใครต่อใคร แต่ใช่ว่าทุกคนจะต้องการลุกขึ้นยืน
ครั้งแรกๆที่มีการนำเสนอความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ vs. ธรรมชาติ บุรุษผู้อัดแน่นด้วยความเจ็บแค้นเกรี้ยวกราด เหม่อมองออกไปยังท้องทะเลกำลังคลุ้มคลั่งลมพายุ กลายเป็นผลงานสร้างชื่อระดับนานาชาติให้ Victor Sjöström และเปิดประตูสู่ยุคทองแห่งวงการภาพยนต์สวีเดน, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
จากบทกวีรำพันถีงอดีตคนรักของ Robert Desnos กลายมาเป็นภาพยนตร์สุดแนว Dadaism/Surrealism โดยศิลปิน Man Ray มีลักษณะเปรียบดั่งความทรงจำอันเลืองลาง อาบชะโลมด้วยคราบน้ำตา
Schubert: Winterreise
คุณเคยฟังเพลงคลาสสิก ที่มีทำนองสะท้อนจิตวิทยาของผู้แต่งหรือเปล่า? Franz Schubert ประพันธ์ Winter Journey ขึ้นจากประสบการณ์เฉียดตายของตน นำคำร้องจากบทกวีของ Wilhelm Müller ที่พรรณาถึงชีวิต ปรัชญา เรียบเรียงเป็น Song Cycle ที่มีเพียงเปียโนกับนักร้องเสียง Tenor/Baritone, การได้ทำความเข้าใจบทเพลงนี้ เสมือนอ่านหนังสือ ‘ปรัชญาชีวิต’ ของคาลิล ยิบราน
Carl Orff: O Fortuna
บทเพลงคลาสสิกที่ BBC ได้ทำการสำรวจจัดอันดับ ‘most listened to classical piece’ ได้ยินบ่อยครั้งสุดในรอบ 75 ปี คือ O Fortuna บทกวีภาษาละตินที่ใส่ Orchestra โดย Carl Orff คีตกวีชาวเยอรมัน เพื่อเปิดและปิดการแสดง Cantata ชื่อ Carmina Burana, การันตีว่าคุณต้องเคยได้ยินเพลงนี้แน่นอน
Poetry (2010) Korean : Lee Chang-dong ♥♥♥♥
ยุคสมัยแห่งการแต่งกลอนกำลังหมดไป เหมือนหญิงสูงวัยที่กำลังเป็น Alzheimer ถึงผู้คนจะเริ่มลืมเลือน แต่ความสวยงามของบทกลอนจะยังคงอยู่นิรันดร์, หนังรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม (Best Screenplay Award) จากเทศกาลหนังเมือง Cannes ของผู้กำกับ Lee Chang-dong นำแสดงโดย Yoon Jeong-hee หนึ่งในนักแสดงหญิงที่โด่งดังที่สุดของเกาหลีใต้ที่ retire ไปแล้ว และกลับมาเล่นหนังเรื่องนี้โดยเฉพาะ
The Color of Pomegranates (1969) USSR : Sergei Parajanov ♥♥♥♥
ถ้าคุณรู้จักภาพวาด abstract (นามธรรม) และสามารถทำความเข้าใจภาพวาดของ Pablo Picasso ได้ผมอยากแนะนำให้ลองหา The Color of Pomegranates มาดู, นี่เป็นหนังที่ถ้าคุณไม่เข้าใจคำว่า ‘ศิลปะ’ มากพอ ไม่มีทางที่จะดูเข้าใจได้ เพราะนี่เป็นหนัง abstract ที่เหมือนจะไม่มีเรื่องราวแต่มีเรื่องราว, ภาพแต่ละฉากเหมือนไม่มีความต่อเนื่องแต่มีความต่อเนื่อง, ดูด้วยตาไม่มีวันเข้าใจ ดูด้วยสมองยังไม่แน่ว่าจะรู้เรื่อง ต้องใช้จิตวิญญาณสัมผัสเอาเท่านั้น
The Wind Will Carry Us (1999) Iranian : Abbas Kiarostami ♥♥♥♥♥
หนังรางวัล Grand Special Jury Prize (Silver Lion) ของผู้กำกับ Abbas Kiarostami ที่ถ่ายทอดวิถีชีวิต วัฒนธรรม และธรรมชาติของผู้คนในหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่งในประเทศ Iran, คุณจะทึ่งไปกับวิธีการนำเสนอที่แสนเรียบง่ายแต่ทรงพลัง บรรยากาศเรื่อยเปื่อยดั่งสายลม สุดแล้วแต่หนังจะพาเราไป, หนังเรื่องนี้ ‘ต้องดูให้ได้ก่อนตาย’
มนุษย์มีความ’กระหาย’ที่จะมีชีวิต ต่อสู้ดิ้นรนเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากสังคม แต่เมื่อ Guru Dutt พานพบเห็นความละโมบโลภ มักมาก เห็นแก่ตัว หญิงสาวขายเรือนร่างและจิตวิญญาณเพื่อเงินทอง ความสุขสบาย อิ่มกาย เลยค้นพบว่านั่นไม่ใช่โลกที่ตนเองปรารถนาอาศัยอยู่ หดหู่สิ้นหวัง หมดสิ้นเรี่ยวแรงกำลังใจ, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”