The Classic (2003) Korean : Kwak Jae-yong ♥♥♥♥♥
‘หว้า เชยจัง… ไม่สิ เรียกว่าคลาสสิกดีกว่า’ ผมดูหนังเรื่องนี้มาไม่รู้กี่ครั้งตลอดสิบกว่าปี ไม่เคยเข้าใจว่าทำไมหนังถึงชื่อว่า The Classic มาวันนี้เข้าใจแล้ว เพราะความคลาสสิก ไม่ใช่สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเราทันที แต่กาลเวลาเท่านั้นถึงจะบอกได้ว่า อะไรคือสิ่งคลาสสิก
Painted Fire (2002) Korean : Im Kwon-taek ♥♥♥◊
My poor friend! Genius shows, even in a baby! ศิลปินที่มีชื่อเสียงโด่งดัง มักจะมีอยู่ 2 ประเภทเสมอ หนึ่ง)คืออัจฉริยะตั้งแต่เกิด และสอง)คนที่มีความเพียรพยายามฝึกฝนตัวเองจนไปถึงที่สุด แต่เมื่อใดที่อัจฉริยะทำตัวแบบสอง เขามักจะก้าวผ่านจุดสูงสุดไปยังดินแดนที่ไม่มีใครไปถึง เมื่อนั้นเขาจะกลายเป็นตำนาน
