Birdman (2014) : Alejandro González Iñárritu ♥♥♥♥♡
อีโก้ที่อยู่ภายในความหมกมุ่นครุ่นคิดของ Alejandro González Iñárritu สงบลงได้เพราะการนั่งสมาธิทุกตื่นเช้า รังสรรค์สร้าง Birdman เพื่อปลดปล่อยมันให้ได้รับอิสรภาพล่องลอยโผบินบ้าง ไม่เช่นนั้นคงอึดอัดแน่นคลุ้มคลั่ง จนค่อยๆสูญเสียสติควบคุมตนเองไม่ได้แน่
The Favourite (2018) : Yorgos Lanthimos ♥♥♥♥
‘ฉันพร้อมทำทุกสิ่งอย่างเพื่ออำนาจ เติมเต็มความฝัน ได้รับชัยชนะยิ่งใหญ่อันดับหนึ่ง!’ นี่คือค่านิยม’โปรด’ของมนุษย์ไม่ว่าจะยุคสมัยไหน ฟังดูช่างน่ายกย่องสรรเสริญในความทุ่มเทพยายาม แต่มองอีกด้านกลับพบเห็นความบิดเบี้ยวคอรัปชั่น กัดกร่อนบ่อนทำลายจิตวิญญาณความเป็นคนให้ค่อยๆสูญสิ้นไป
La La Land (2016) hollywood : Damien Chazelle ♥♥♥♥♡
นครดารา เป็นหนังที่ให้ความรู้สึกหวนระลึก เคารพ คารวะอดีตที่สิ้นสลายไปแล้วของยุคหนังเพลง เฉกเช่นเดียวกับตอน The Artist (2011) ทำเพื่อคารวะหนังเงียบ, ขณะเดียวกัน La La Land ก็มีสิ่งที่สามารถก้าวข้ามผ่านหนังเพลงยุคก่อน ไปยืนอยู่ตำแหน่งเกือบสูงที่สุดได้
