1900 (1976) : Bernardo Bertolucci ♥♥♥
ประสบชะตากรรมเดียวกับ Ryan’s Daughter (1970) ของผู้กำกับ David Lean นำเสนอประเด็นใหญ่ๆด้วยการเปรียบเปรยกับสิ่งเล็กๆ แล้วพยายามขยายงานสร้างให้มีความเว่อวังอลังการ แบบนี้ผลลัพท์ภาพที่ได้ย่อมแตกละเอียดหยาบกร้าน จนแทบมองอะไรไม่เห็น หมดสิ้นคุณค่าความหมายใดๆ
A Bay of Blood (1971) : Mario Bava ♥♥♡
ร้อยเรียง 13 การฆาตกรรมที่คงทำให้คนส่วนใหญ่คลื่นไส้ปั่นป่วน หาสาระอะไรแทบไม่ได้ แต่กลับกลายเป็นรากฐานสำคัญของ Modern Slasher Film อาทิ Friday the 13th (1980), Scream (1996) ฯ และการถ่ายภาพ แพนนิ่ง เคลื่อนไหลได้อย่างคลุ้มคลั่งเสียสติแตก
The Canterbury Tales (1972) : Pier Paolo Pasolini ♥♥♥
เปลี่ยนบรรยากาศไปยุคสมัย Middle Ages ดัดแปลงตำนานแคนเตอร์บรี (The Canterbury Tales) มหาวรรณกรรมของประเทศอังกฤษ (ที่ได้แรงบันดาลใจจากตำนานสิบราตรี) ประพันธ์โดย Geoffrey Chaucer ตีความในมุมตัณหาราคะ พร้อมกับ Sex, คว้ารางวัล Golden Bear จากเทศกาลหนังเมือง Berlin
