Sans toit ni loi (1985) : Agnès Varda ♥♥♥♥
ลองจินตนาการ Citizen Kane (1942) นำเสนอด้วยไดเรคชั่น French New Wave และตัวละครหลักคือเพศหญิง เพียงเท่านี้ก็ทำให้ท่านแม่ทูนหัว Agnès Varda คว้ารางวัล Golden Lion จากเทศกาลหนังเมือง Venice, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
เรื่องราวสุดมหัศจรรย์ของ Amélie Poulain ชักชวนให้ผู้ชมก้าวออกจากบ้าน (หลังพานผ่าน COVID-19) สานสัมพันธ์กับผู้คนรอบข้าง เบิกบ้านด้วยรอยยิ้ม มองโลกในแง่ดี แล้วเราจะผ่านวันเวลาอันเลวร้ายนี้ไปด้วยกัน, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Séraphine (2008) French : Martin Provost ♥♥♥◊
ผมเรียกหนังเรื่องนี้ว่า ‘ซินเดอเรลล่าแห่งวงการศิลปะ’ กระนั้นมันก็ไม่มีรองเท้าแก้ว รถม้าฟักทองหรือนางฟ้าแม่ทูนหัว แถมตอนจบนางซินยังต้องผิดหวังเพราะเจ้าชาย แถมสติแตกเข้าโรงพยาบาลบ้า (มันเหมือนยังไงกัน!) Séraphine กวาด 7 รางวัล César Awards (เทียบเท่ากับ Oscar ของฝรั่งเศส) รวมถึงภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่งปี นี่น่าจะเป็นหนังเกี่ยวกับ Painter & Artist ที่กวาดรางวัลมากที่สุด
