Berlin: Die Sinfonie der Großstadt (1927) : Walter Ruttmann ♥♥♥♥
มีคำเรียกภาพยนตร์สารคดีลักษณะนี้ว่า ‘City Symphony’ ร้อยเรียงช่วงเวลา 1 วัน 1 คืน ณ กรุงเบอร์ลิน, สาธารณรัฐไวมาร์ บันทึกไว้เป็น ‘Time Capsule’ คล้ายๆกับ Man With a Movie Camera (1929) แค่ว่าเทคนิคไม่ตื่นตระการตาเท่า
Journey into the Night (1921) : F. W. Murnau ♥♥♥♡
ผลงานชิ้นเก่าแก่สุดที่หลงเหลือรอดมาถึงปัจจุบันของ Friedrich Wilhelm Murnau ถึงชื่อหนังจะหมายถึงการเดินทางในยามรัตติกาล แต่เรื่องราวของ Conrad Veidt รับบทชายตาบอด ได้รับการรักษาจนกลับมามองเห็นแสงสว่าง แล้วหวนกลับไปมืดบอดอีกครั้งเพราะตัณหาราคะของตนเอง
พนักงานเปิดประตูโรงแรมแห่งหนี่ง เพียงแค่ถูกลดตำแหน่ง ถอดเสื้อคลุมแสดงวิทยฐานะออก กลับทำให้ทั้งชีวิตราวกับถึงจุดจบสิ้น … นั่นเพราะสาธารณรัฐไวมาร์ยุคสมัยนั้น ชุดเครื่องแบบ(ทหาร)คือสัญลักษณ์แห่งเกียรติ ความภาคภูมิใจ ยิ่งใหญ่ราวกับพระเจ้า
สิ่งซ่อนเร้นในตู้เก็บของ Dr. Caligari ไม่ใช่แค่จินตนาการคนบ้า แต่คือหน้าประวัติศาสตร์เยอรมัน ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ประชาชนตกอยู่ในสภาวะสลึมสลือ ไร้ความครุ่นคิด สติ สามัญสำนีกถูกผิด ผู้นำบอกอะไรก็เห็นพร้อมคล้อยตาม พยากรณ์การมาถึงของพลพรรคนาซีได้อย่างแม่นยำ
Sunrise: A Song of Two Humans (1927) : F. W. Murnau ♥♥♥♥♡
(21/7/2017) ชีวิตคู่ ไม่ว่าจะเคยคิดทำอะไรผิดพลาด เกิดความคับข้องขัดแย้งผิดใจกัน แต่เมื่อรุ่งอรุณฟ้าสางตะวันตื่น ทุกสิ่งอย่างสามารถเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ ด้วยความเข้าใจและการให้อภัย นี่คือความไพเราะสวยงามของบทเพลงแห่งชีวิตมนุษย์, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
