One Cut of the Dead (2017) : Shinichiro Ueda ♥♥♥♥♡
เมื่อซอมบี้แปรสภาพกลายเป็นสถานะคนทำงานเบื้องหลัง ใช้ขวานเป็นอาวุธเพื่อไล่ Cut! วิธีการเดียวเท่านั้นคืออย่าปล่อยให้เชือกรองเท้าหลุด (ฟิวส์ขาด) เพราะเมื่อไหร่ทุกสิ่งอย่างสำเร็จเสร็จสิ้น รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ หยาดเหงื่อ คราบน้ำตา มนต์เสน่ห์แห่งวงการภาพยนตร์ จักทำให้คุณอยากหยิบกล้อง/มือถือ ไล่ถ่ายโน่นนี่นั่นไปจนถึงวันโลกล่มสลาย
Train to Busan (2016) : Yeon Sang-ho ♥♥♥♡
โลกสมัยทุนนิยม ผู้คนบริโภคด้วยปาก(กัด) ใช้ชีวิตด้วยความโลภละโมบ เห็นแก่ตัว ไม่สนใจใครอื่น, Train to Busan คือเรื่องราวของกลุ่มบุคคลที่พยายามหนีออกจากระบอบ ด้วยรถไฟสายความเร็วสูง แต่ก็ยังถูกฉุดเหนี่ยวรั้งจากบรรดาทาสนิยม (ซอมบี้) เกาะเกี่ยวแก่งแย่งกัดกินราวกับพิระมิด/แชร์ลูกโซ่ จะมีวิธีไหนไหมสามารถหนีเอาตัวรอดพ้น
ParaNorman (2012) : Sam Fell, Chris Butler ♥♥♡
จากสตูดิโอ Laika ผู้สร้าง Stop-Motion อนิเมชั่นชื่อดัง ด้วยความพยายามผสมผสานความเชื่อเรื่องแม่มด เข้ากับ Zombie ผีและจิตวิญญาณ ให้กลายเป็นนิทานก่อนนอนสำหรับเด็ก เล่าเรื่องง่ายๆให้เกิดความสนุกสนานขบขัน สะท้อนเสียดสีทัศนคติประชาทัณฑ์ของมนุษย์ แม้จะแฝงข้อคิดดีมีสาระประโยชน์ แต่หาได้มีความกลมกล่อมลงตัวแม้แต่น้อย
28 Weeks Later (2007) : Juan Carlos Fresnadillo ♥♥♥♡
เมื่อไม่หลงเหลือมนุษย์ให้แพร่ระบาด ฝูงซอมบี้จาก ‘rage virus’ ก็ค่อยๆหมดสิ้นเรี่ยวแรงตายจาก 28 สัปดาห์ผ่านไป สหรัฐอเมริกาได้ส่งกองกำลังทหารเข้ามา ‘ควบคุม’ ‘แทรกแซง’ ฟื้นฟูเกาะอังกฤษนี้เสียใหม่ แต่ไวรัสมันสูญพันธุ์ไปแล้วจริงๆนะหรือ?, หลังจากที่ภาคแรกเป็นแนว Horror แฝงปรัชญา มาภาคนี้โดยผู้กำกับคนใหม่ เพิ่มการเสียดสีการเมืองได้อย่างเจ็บแสบ
28 Days Later … (2002) : Danny Boyle ♥♥♥
ผมเข้าใจผิดมาตลอด คิดว่า ‘rage virus’ ของหนังเรื่องคือสัญลักษณ์แทนโรคเอดส์ (AIDS) เพราะฉากแรกของหนัง การเริ่มแพร่เชื้อมีต้นกำเนิดจากลิง แต่ผู้กำกับ Danny Boyle ให้สัมภาษณ์บอกว่า นำแรงบันดาลใจจากโรคไวรัสอีโบลา (Ebola) ที่มีพื้นหลังจุดเริ่มต้นถิ่นกำเนิดเดียวกัน แต่ความรุนแรงอันตรายกว่ามาก โชคดีที่เมืองไทยยังไม่มีรายงานผู้ป่วยโรคนี้
Land of the Dead (2005) : George A. Romero ♥♥♥
ผู้นำเพียงคนเดียวสามารถเปลี่ยนโลกทั้งใบได้ ทั้งในทางรุ่งโรจน์ยิ่งใหญ่ และร่วงโรยดับสิ้น, ขึ้นสหัสวรรษใหม่กับหนังซอมบี้ของบิดาผู้ให้กำเนิด George A. Romero แม้เทียบไม่ได้กับเรื่องเก่าๆ แต่ก็ยังพอมีความน่าสนใจอยู่บ้าง
Day of the Dead (1985) : George A. Romero ♥♥♡
เมื่อวันแห่งความตายคืบคลานเข้ามา เราจะมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร? จากที่ George A. Romero วาดฝันให้หนังปิดไตรภาค Living Dead เรื่องนี้ มีความยิ่งใหญ่อลังการระดับ Gone With The Wind แต่กลับสร้างได้แค่คุดคู้อุดอู้อยู่ในฐานทัพใต้ดิน ภายใต้จิตสำนึกของตนเอง
Dawn of the Dead (1978) : George A. Romero ♥♥♥♥♡
รุ่งอรุณแห่งความตาย จะพาคุณไปช็อปปิ้ง จับจ่ายใช้สอย เรียนรู้จักความต้องการขั้นพื้นฐาน และวิถีชีวิตของซอมบี้ ที่สะท้อนเสียดสีพฤติกรรม ค่านิยม ของผู้บริโภคในระบอบทุนนิยม, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Night of the Living Dead (1968) : George A. Romero ♥♥♥♡
ค่ำคืนที่คนตายจะฟื้นคืนชีพ เดินอย่างลอยๆเชื่องช้าไร้วิญญาณ กินเนื้อมนุษย์เป็นอาหาร, George A. Romero โดยไม่รู้ตัวสร้างภาพยนตร์เรื่องแรกนี้ กลายเป็นจุดเริ่มต้นภาพลักษณ์ซอมบี้ยุคใหม่ สัญลักษณ์ของสะท้อนเสียดสี วิพากย์การเมือง และสงครามได้อย่างลึกล้ำ
