ความอร่ามของพระราชวัง(ดอก)ทอง เป็นการแสดงให้เห็นถึงคติรวมหมู่ (Collectivism) เมื่อผู้คนสมัครสมานสามัคคี ร่วมมือร่วมใจกระทำสิ่งต่างๆเพื่อเป้าหมายส่วนรวม จักสามารถสร้างความยิ่งใหญ่ให้ประเทศชาติ, นี่คือภาพยนตร์ที่ทำให้รัฐบาลจีนเลือกจางอี้โหมว มาเป็นผู้กำกับพิธีเปิดมหกรรมกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน Beijing 2008
ท่ามกลางแมกไม้นานาพันธุ์ เรื่องราวความรักสามเส้าระหว่างหลิวเต๋อหัว และทาเคชิ คาเนชิโร่ ใครจะได้ครอบครองดอกไม้งาม ‘นางล่มเมือง’ จางจื่ออี๋ ต่างฝ่ายต่างเหมือนถูกคมมีดบินทิ่มแทงกลางใจ ถ้ามิได้ใช้ชีวิตกับหญิงคนรัก ฆ่ากันให้ตายเสียยังดีกว่า!
The Valiant Ones (1975) : King Hu ♥♥♥♡
(mini Review) ในยุคสมัยราชวงศ์หมิง (ค.ศ. 1368–1644) รัชสมัยของจักรพรรดิเจียจิ้ง ที่เต็มไปด้วยคอรัปชั่น กำลังมีปัญหากับพวกญี่ปุ่นและโจรสลัดทางตะวันออกของประเทศ นายพลหยูต้าหยู ได้รับภารกิจเพื่อต่อสู้ทำลายญี่ปุนและโจรสลัด เพื่อทวงคืนความสงบสุขกลับคืนมาสู่ประเทศจีน
The Fate of Lee Khan (1973) : King Hu ♥♥♥♡
ภาพยนตร์เรื่องสุดท้ายในไตรภาคโรงเตี๊ยม ต่อจาก Come Drink with Me (1966) และ Dragon Inn (1967) ของผู้กำกับ หูจินเฉวียน (King Hu) กำกับคิวบู๊โดย หงจินเป่า (Sammo Hung), โชคชะตาของแผ่นดินจีน กำลังจะถูกตัดสินในโรงเตี๊ยมเล็กๆแห่งหนึ่ง
Come Drink with Me (1966) : King Hu ♥♥♥♡
หงส์ทองคะนองศึก คือภาพยนตร์แจ้งเกิด เจิ้งเพ่ยเพ่ย (Cheng Pei-pei) ‘ราชินีนักบู๊อันดับหนึ่งตลอดกาลของจีน’ ร่วมงานผู้กำกับ หูจินเฉวียน (King Hu) สร้างปฐมบทหนังแนว Wuxia จนได้รับฉายา ‘บิดาแห่งภาพยนตร์จีนกำลังภายในยุคใหม่’, อยากรู้ว่ายุคสมัยความยิ่งใหญ่ของ Shaw Brothers เริ่มต้นได้อย่างไร ชักชวนให้มาดื่มด่ำกับหนังเรื่องนี้
Fist of Fury (1972) : Lo Wei ♥♥♥♥
อาจารย์เสียชีวิตกระทันหันอย่างน่าสงสัย ลูกศิษย์จึงออกตามล่าหาตัวการที่อยู่เบื้องหลัง, ไอ้หนุ่มซินตึ๊ง…ล้างแค้น พล็อตมีแค่นี้ แต่พอได้บรูซ ลีสร้างสรรค์คิวบู๊และผู้กำกับหลอเว่ยนำบทเรียนความผิดพลาดมาเป็นครู ผลลัพท์เลยออกมาสนุกดูดี สมบูรณ์กว่า The Big Boss (1971) หลายเท่าตัว
The Big Boss (1971) : Lo Wei ♥♥♥
ซินตึ๊ง คือคำเรียกคนจีนที่เพิ่งอพยพเข้ามาในประเทศไทย, จุดเริ่มต้นของ ไอ้หนุ่มซินตึ๊ง มาจากการแสดงนำเรื่องแรกของบรูซ ลี เดินทางมาถ่ายทำในเมืองไทยทั้งเรื่อง และยังคือจุดเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ ปฏิวัติวงการภาพยนตร์แนว Action ของโลกไปโดยสิ้นเชิง
ระหว่างฉินอ๋องเข่นฆ่าประชาชนบริสุทธิ์มากมายเพื่อรวบรวมแว่นแคว้นให้กลายเป็นปึกแผ่น กับนักฆ่าผู้ยินยอมเสียสละตนเองด้วยการไว้ชีวิตว่าที่จักรพรรดิจีน ใครกันสมควรได้รับยกย่องเยี่ยงวีรบุรุษ! … หรือผู้กำกับจางอี้โหมวที่สรรค์สร้างภาพยนตร์เรื่องนี้กันแน่?
กระบี่หยกฟ้าบันดาล ความยาวสองศอกเก้านิ้ว กว้างหนึ่งนิ้ว หนาสองจุดห้า ด้ามจับเคยประดับทับทิม ลวดลายแกะสลักสมัยพระเจ้าฉินอู่ (ครองราชย์ 310-307 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ไม่ใช่แค่รูปลักษณะงดงาม แต่ยังแข็งแกร่งทนทาน มีความเฉียบแหลมคมยิ่งนัก เป็นยอดศัสตราวุธที่ชาวยุทธจักรต่างเคารพยำเกรง ถึงอย่างนั้นก็มิได้การันตีว่าผู้ครองครอบจักยิ่งใหญ่เหนือใครใต้หล้า
A Touch of Zen (1971) : King Hu ♠♠♠♠♠
(25/6/2017) Zen เป็นนิกายหนึ่งในพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน นับถือแพร่หลายในแถบประเทศเอเชียตะวันออก (จีน, เกาหลี, ญี่ปุ่น) โดยคำว่าเซ็นเป็นการออกเสียงตามภาษาญี่ปุ่น ภาษาจีน 禅 อ่านว่า ฉาน มาจากภาษาบาลี ฌาน, นี่คือผลงาน Masterpiece แห่งชาวตะวันออก โดยปรมาจารย์ผู้กำกับหูจินเฉวียน (King Hu) ที่ต้องการนำเสนอว่า ความขัดแย้งทุกสิ่งอย่างในโลก สามารถยุติลงได้ด้วยการให้อภัยและปล่อยวาง, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Dragon Inn (1967) : King Hu ♥♥♥♥♡
(24/6/2017) โรงเตี๊ยมหลงเหมิน (ประตูมังกร) ตั้งอยู่ ณ ดินแดนอันว่างเปล่าห่างไกลปืนเที่ยง ริมสุดชายแดนประเทศจีน แต่ช่วงวันสองวันนี้กลับเป็นสถานที่พบปะโดยบังเอิญของเหล่าผู้คนและจอมยุทธ์ มันกำลังจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นหรือเปล่า? นี่คือภาพยนตร์คลาสสิกระดับตำนานของประเทศจีน ที่สอดไส้แนวคิด ปรัชญา และการเมือง ได้อย่างลึกล้ำสวยงาม
