สิ้นสุดสัปดาห์ภาพยนตร์ยุคสมัยแรกของผู้กำกับ Jean-Luc Godard นำพาผู้ชมออกเดินทาง (Road Movie) จากสังคมเมือง มุ่งสู่ชนบท แล้วลงขุมนรก! นำเสนอความเสื่อมถดถอยของอารยธรรม ผ่านบทพิสูจน์แห่งศรัทธา ดินแดนแฟนตาซี โลกความจริงที่เหี้ยมโหดร้าย และท้ายสุดคือการสูญเสียความเป็นมนุษย์
นักศึกษาหัวรุนแรงกลุ่มหนึ่ง มีความเชื่อมั่นศรัทธาต่อลัทธิเหมาเจ๋อตุง (Maoist) ต้องการเปลี่ยนแปลงการเมืองฝรั่งเศสให้ดำเนินสู่ทิศทางนั้น แต่นั่นคืออุดมคติ (Idealist) เพ้อเจ้อไร้สาระ (Fantasist) ภาพยนตร์เรื่องนี้ก็เฉกเช่นเดียวกัน!
แม้ความสัมพันธ์ฉันท์สามี-ภรรยา จะจบสิ้นลงไปสักพักใหญ่ๆ แต่ผู้กำกับ JLG และ AK ยังคงอยากทดลองใจกันอีกสักครั้ง ว่ายังหลงเหลือเยื่อใยความสัมพันธ์อยู่บ้างไหม แต่ภาพยนตร์เรื่องนี้มันหลอกลวงผู้บริโภคตั้งแต่ชื่อ Made in U.S.A. ไม่เห็นมีฉากไหนถ่ายทำยังสหรัฐอเมริกา???
หลังหย่าร้างอดีตภรรยา Anna Karina ก็ถึงเวลาที่ Jean-Luc Godard ต้องก้าวเดินต่อไปกับ Masculin Féminin (1966) ทำการบันทึกภาพวัยรุ่นหนุ่ม-สาว ชาวฝรั่งเศส ช่วงทศวรรษ 60s เก็บฝังไว้ใน ‘Time Capsule’ แต่ดูแล้วรู้สึกเศร้าๆ เหงาๆชอบกล
โลกอนาคตที่วิทยาศาสตร์ เหตุผลและตรรกะคือทุกสิ่งอย่าง อารมณ์จักกลายเป็นภาระต้องถูกกำจัดให้สิ้นซาก เช่นนั้นแล้วมนุษย์จะยังรับรู้จักความรัก มีอิสรภาพในการครุ่นคิดแสดงออกได้อย่างไร? คว้ารางวัล Golden Bear จากเทศกาลหนังเมือง Berlin
แสร้งว่าคือ Musical? ภาพยนตร์เฉลิมฉลองการตั้งครรภ์ระหว่าง Jean-Luc Godard และ Anna Karina แต่ชีวิตจริงหาได้สวยหรูดั่งเทพนิยาย เพราะเขาไม่เคยอยู่เคียงชิดใกล้ แม้กระทั่งตอนแท้งลูกก็หาได้ใคร่สนใจ
ฉันก็แค่ทหารตัวเล็กๆ (Le petit soldat แปลว่า The Little Soldier) ไร้ซึ่งสิทธิ์เสียงในการครุ่นคิดตัดสินใจ เมื่อได้รับคำสั่งเข่นฆ่าผู้ใด ต่อให้พยายามปฏิเสธหัวชนฝาก็มิอาจดิ้นรนหลบหนี, ภาพยนตร์เรื่องที่สองของ Jean-Luc Godard แต่ถูกแบนสามปีเพราะมีลักษณะต่อต้านสงครามแอลจีเรีย (1954-62)
Goodbye to Language (2014) : Jean-Luc Godard ♥♥♥
สิ่งที่ทำให้ผู้ชม/นักวิจารณ์ จากเทศกาลหนังเมือง Cannes ปีนั้นขนลุกเนื้อเต้น ถึงขนาดต้องมอบรางวัล Jury Prize ให้กับปู่ Jean-Luc Godard คือการบัญญัติไวยากรณ์ใหม่ให้ภาษาภาพยนตร์สามมิติ หลับตาซ้ายเห็นภาพหนึ่ง หลับตาขวาเห็นอีกอย่างหนึ่ง แต่ประสบการณ์นี้อาจต้องรับชมในโรงภาพยนตร์เท่านั้นกระมัง (และอาจเกาหัวจนผมร่วงหมดศีรษะ เพราะไม่เข้าใจว่าหนังต้องการนำเสนออะไร)
สองสามสิ่งที่ฉันรับรู้เกี่ยวกับ ‘เธอ’ ไม่ได้หมายถึงแค่ตัวละคร Juliette Jeanson หรือนักแสดงที่รับบท Marina Vlady แต่ยังสามารถสื่อถึงกรุง Paris ในช่วงทศวรรษ 60s และภาพยนตร์เรื่องนี้ของผู้กำกับ Jean-Luc Godard
บัญญัติสิบสองประการของผู้กำกับ Jean-Luc Godard นำเสนอความพยายามมีชีวิตของ Anna Karina (Vivre Sa Vie แปลว่า My Life to Live) เพื่อสร้างจิตวิญญาณให้สื่อภาพยนตร์, คว้ารางวัล Special Jury Prize (ที่สอง) จากเทศกาลหนังเมือง Venice
ร่วมผจญภัยไปกับ Jean-Paul Belmondo และ Anna Karina ออกเดินทางจากกรุง Paris มุ่งสู่ French Riviera ก่ออาชญากรรม ปล้น-ฆ่า มาจนถึงทะเล Mediterranean แล้วทั้งคู่ก็ถึงเวลาพลัดพรากจากลา เพราะความแตกต่างระหว่างนกแก้ว-สุนัขจิ้งจอก มิอาจอยู่ร่วมชายคา นั่นสร้างความระทมขมขื่นให้ผู้กำกับ Jean-Luc Godard อย่างที่สุด
สองหนุ่มสวมบทบาทตำรวจ-โจร เล่นละครไล่ยิง ล้มกลิ้ง ครุ่นคิดก่ออาชญากรรมด้วยการวางแผนลวงล่อหลอกหญิงสาว Anna Karina แต่ชีวิตจริงไม่เห็นเหมือนภาพยนตร์ ทำอะไรล้วนผิดพลาด ปลุกตื่นขึ้นจากฝันร้าย, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
จดหมายขอโทษของผู้กำกับ Jean-Luc Godard ถึงภรรยา Anna Karina (แต่นำแสดงโดย Brigitte Bardot) พยายามสำแดงความรู้สำนึกผิด วิพากย์วิจารณ์ตนเอง ทำไมถึงไม่สามารถรับรู้เข้าใจ ปล่อยละเลยจนเธอไปสานสัมพันธ์ชายอื่น แล้วทอดทิ้งให้ฉันอยู่ตัวคนเดียวอย่างขมขื่น
คลื่นลูกใหม่แห่งวงการภาพยนตร์ เริ่มต้นที่ Breathless (1960) จากความเป็นนักเลง(หนัง)ของผู้กำกับ Jean-Luc Godard โปรดิวเซอร์บอกความยาวมากเกินไป แต่แทนที่จะตัดทิ้งบางฉาก กลับพัฒนาเทคนิค Jump-Cut หั่นตรงโน้นนิด เล็มตรงนี้หน่อย เอาออกทีละน้อยๆ จนกลายเป็นอมตะแล้วหมดสิ้นลมหายใจ
