มารดาผู้ฝักใฝ่ระบอบสังคมนิยมในเยอรมนีตะวันออก (East Germany) วันหนึ่งหัวใจวาย อาการโคม่า นอนสลบไสลพานผ่านช่วงการล่มสลายของกำแพงเบอร์ลิน ค.ศ. 1989 พอฟื้นตื่นทุกสิ่งอย่างได้ผันแปรเปลี่ยนไป บุตรชายพยายามทำเหมือนไม่เคยมีอะไรบังเกิดขึ้น ปกปิดความจริงเพื่อไม่ให้อาการป่วยของเธอทรุดหนักลงกว่าเดิม
โรงแรมสุดหรูที่ Wes Anderson เพ้อรำพัน ฝันจินตนาการ ช่วงเวลาที่เขาเองไม่เคยพานผ่าน แต่ครุ่นคิดอยากเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์, คว้ารางวัล Silver Berlin Bear: Grand Jury Prize (ที่สอง) และอีก 4 รางวัล Oscar
พร่ำเพ้อรำพันถึงเธอ โปแลนด์ในอดีต (ก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง) เพราะปัจจุบันนั้นไม่มีวันที่เราสองจักหวนกลับมาครอบครองคู่รักกันอีกครั้ง, กลิ่นอาย Casablanca (1942) แต่มีความเหนือจริงอยู่เล็กๆ
หนึ่งในความลุ่มหลงใหลคลั่งไคล้ของ Hayao Miyazaki คือทุกสิ่งอย่างเกี่ยวกับการบิน ตั้งแต่เริ่มออกแบบ สรรค์สร้าง สัมพันธ์ภาพเครื่องยนต์-คนขับ การต่อสู้ศัตรู-มิตรสหาย รวมไปถึงเรื่องเล่าหลังความตาย ทั้งหมดนี้ปรากฎอยู่ใน Porco Rosso ผลงานได้รับการพูดถึงน้อยสุด แต่มีความงดงาม ตราตรึง สัมผัสหวนระลึกถึง (Nostalgia) และเพลงประกอบไพเราะอันดับหนึ่งของ Joe Hisaishi
Nostalghia (1983) : Andrei Tarkovsky ♥♥♥
เพราะไม่สามารถอดรนทนต่อความเผด็จการของสหภาพโซเวียต ปรมาจารย์ผู้กำกับ Andrei Tarkovsky เลยอพยพหลบหนีภัยมาอยู่ประเทศอิตาลี แต่ก็ยังคร่ำครวญหวนระลึกถึง’ภาพ’ผืนแผ่นดินบ้านเกิด ถ่ายทอดออกมาสู่ Nostalghia ด้วยความรวดร้าวระทมใจ
Once Upon a Time in America (1984) : Sergio Leone ♥♥♥♥
หนังอาจจะเยิ่นยาวและเชื่องช้าเกินไป แต่คือ Swan Song เรื่องสุดท้ายของผู้กำกับ Sergio Leone, เมื่อกาลเวลาเคลื่อนผ่านแล้วมองย้อนกลับสู่อดีต ความทรงจำอันเลวร้ายจักค่อยๆเลือนลางจางหาย เคยโกรธเกลียดเคียดแค้นใครย่อมสามารถยกโทษให้อภัย เนิ่นนานเกินไปจึงหลงเหลือเพียงความเพ้อฝัน กาลครั้งหนึ่ง…
Cimarron (1931) : Wesley Ruggles ♥♥♥
ถึงถูกจัดให้เป็นหนึ่งใน Worse Oscar: Best Picture แต่การได้พบเห็นประวัติศาสตร์ วิวัฒนาการรัฐ Oklahoma ตั้งแต่เริ่มต้นบุกเบิก 1889 จนถึงปี 1929 ช่างอลังการงานสร้างยิ่งนัก
Paper Moon (1973) : Peter Bogdanovich ♥♥♥♡
ก็ไม่รู้ว่าใช่พ่อหรือเปล่า แต่เด็กหญิงสาวเมื่อสนิทชิดเชื้อ ไว้เนื้อวางใจกับใครแล้ว เขาผู้นั้นจำต้องรับผิดชอบต่อให้ถึงที่สุด, ภาพยนตร์แนว Comedy-Drama ชักชวนให้หวนระลึกถึงยุคสมัย Depression Era และ Tatum O’Neal กลายเป็นนักแสดงอายุน้อยสุดคว้า Oscar: Best Supporting Actress
มหา’ลัย เหมืองแร่ (พ.ศ. ๒๕๔๘) : จิระ มะลิกุล ♥♥♥♡
ณ จุดตกต่ำสุดในชีวิตของ อาจินต์ ปัญจพรรค์ สอบตกโดนรีไทร์ เที่ยวเตร่สำมะเลเทเมา เลยถูกพ่อส่งไปทำงานกรรมกรเหมืองแร่ อำเภอตะกั่วทุ่ง จังหวัดพังงา เรียนรู้จักความยากลำบาก เหน็ดเหนื่อยสายตัวแทบขาด กลายเป็นบทเรียนอันทรงคุณค่า มากยิ่งกว่าการศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัย, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
The Triplets of Belleville (2003) : Sylvain Chomet ♥♥♥♥♡
กาลเวลาทำให้มุมมองต่อโลกของมนุษย์เปลี่ยนไป จากอดีตเคยหรรษาสุขสันต์ ปัจจุบันบวมบิดเบี้ยวผิดรูปร่าง เป็นวิวัฒนาการที่ต่อให้ซิ่งจักรยานเร็วแค่ไหนก็ยังติดตามแทบไม่ทัน แถมใครมัวเชื่องช้าล้าหลังหมดเรี่ยวแรง จักถูกฉุดคร่าลักพาสู่มุมมืดมิดของโลก ซึ่งถ้าจะเอาตัวรอดจากนรกขุมนี้ ต้องรีบเร่งปั่นขึ้นเนินเขา ประสบความสำเร็จถึงจุดสูงสุดเมื่อไหร่ก็ไม่มีอะไรต้องหวาดกลัว
The Sting (1973) : George Roy Hill ♥♥♥♥♡
มาร่วมกันถูกต้มตุ๋นไปกับสองคู่หู Paul Newman & Robert Redford ในโคตรหนัง 7 รางวัล Oscar รวมถึงภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ทำเงินสูงสุดแห่งปี พื้นหลังเมือง Chicago ทศวรรษ 30s เสื้อผ้าวินเทจย้อนยุค และเพลงประกอบ Ragtime สุดคลาสสิก, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
๒๔๙๙ อันธพาลครองเมือง (พ.ศ. ๒๕๔๐) : นนทรีย์ นิมิบุตร ♥♥♥♡
มันคือปัจจัยแวดล้อมของประเทศไทย พ.ศ. นั้น หรือเพราะโชคชะตากรรมกันแน่ ที่ทำให้แดง ไบเล่, แหลมสิงห์, เปี๊ยก วิสุทธิ์กษัตริย์ กลายเป็นศัตรูคู่อาฆาตแค้น เจอหน้าต้องฆ่าให้ตายกับปุ๊ ระเบิดขวด และดำ เอสโซ่, สำหรับคนไทย “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Only Yesterday (1991) : Isao Takahata ♥♥♥♥
ขณะที่ Hayao Miyazaki มุ่งสู่ความแฟนตาซีล้ำจินตนาการ Isao Takahata เลือกหันเข้าหาความสมจริง (Realist) นำเสนอภาพวาดศิลปะในรูปแบบภาษาภาพยนตร์, Only Yesterday คืออนิเมชั่นที่จะทำให้คุณหวนระลึกถึงความทรงจำวัยเด็ก ขณะเดียวกันยังชักชวนให้ตัดสินใจเลือกทำอะไรบางอย่างกับอนาคต, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Lady Bird (2017) : Greta Gerwig ♥♥♥♥
ตัวละคร Lady Bird ของ Saoirse Ronan คือ Alter Ego ของผู้กำกับ Greta Grewig หญิงสาวเป็นดั่งนกในกรงที่ดิ้นรนไขว่คว้าหาอิสรภาพ แต่เมื่อครั้นได้รับโอกาสตีปีกโบยบิน กลับหวนระลึกนึกอยากจะย้อนคืนสู่บ้านเก่าหลังเดิม, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Twenty-Four Eyes (1954) : Keisuke Kinoshita ♥♥♥♥♡
นี่คือภาพยนตร์ระดับ Masterpiece กวาดทุกรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมของประเทศญี่ปุ่น และคว้า Golden Globe: Best Foreign Film เรื่องราวของคุณครูสาวประจำชั้นกับนักเรียน 12 คน รู้จักสนิทสนมกันตั้งแต่ ป.1 จนถึง ป.6 พบเห็นพวกเขาเติบโต มีชีวิต ผ่านช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง แม้จะเหลือรอดแค่ประมาณครึ่งหนึ่ง แต่สัมพันธภาพศิษย์-อาจารย์ ก็ไม่เคยแปรเปลี่ยนสั่นคลอน, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
How Green Was My Valley (1941) : John Ford ♥♥♥♥
ความคับข้องครหาที่ภาพยนตร์เรื่องนี้คว้า Oscar: Best Picture ตัดหน้า Citizen Kane (1941) ทำให้ผู้ชมสมัยนี้มองข้ามไม่สนใจใยดี ทั้งๆที่คือโคตรหนังดราม่าน้ำดีเรื่องหนึ่ง ในหมู่บ้านที่ฉันอาศัยอยู่ ครั้งหนึ่งเคยเขียวขจีสดใส แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปกับอุตสาหกรรมเหมืองถ่านหิน ควันดำที่พวยพุ่งออกมาได้ปกปิดคลุมทุกสิ่งอย่าง แถมยังลุกลามเข้าไปถึงภายในจิตใจของคน, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Call Me by Your Name (2017) : Luca Guadagnino ♥♥♥♥♡
‘เอ่ยชื่อคือคำรัก’ แค่ชื่อหนังก็สื่อถึงการเปิดอก ยินยอมรับ เข้าใจความต้องการของตนเอง ไม่ใช่แค่วัยรุ่นช่วง Coming-of-Age แต่รวมถึงผู้ใหญ่ก็ต้องปรับตัว เพราะโลกได้ก้าวมาถึงยุคความรักไร้พรมแดนเรื่องเพศกั้นขวางมาสักพักหนึ่งแล้ว, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Brokeback Mountain (2005) : Ang Lee ♥♥♥♥♡
แม้หนังเรื่องนี้จะถูกตีตราว่า ‘Gay Cowboy Movie’ แท้จริงคือเรื่องราวของมนุษย์สองคนที่ตกหลุมรัก โหยหา พบเจอบ้างประปราย แต่มิอาจได้อาศัยอยู่เคียงข้าง เมื่อกาลเวลาผ่านไป หลงเหลือเพียงหุบเขาเร้นรัก Brokeback Mountain สถานที่แห่งความทรงจำของพวกเขา, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Zigeunerweisen (1980) : Seijun Suzuki ♥♥♥♡
หนังแนว Horror Surrealist ใช้แค่การพูดเล่าเรื่องราว ก็ชวนให้หลอกหลอนขนหัวลุกชูชันได้แล้ว, คว้ารางวัล Honorable Mention จากเทศกาลหนังเมือง Berlin เข้าชิง Japan Academy Prize ถึง 9 สาขา คว้ามา 4 รางวัลรวมถึง Best Picture และ Best Director นักวิจารณ์ในญี่ปุ่นส่วนใหญ่ยกย่องให้เหนือกว่า Kagemusha (1980) ที่ออกฉายในปีเดียวกันเสียอีก
Midnight in Paris (2011) : Woody Allen ♥♥♥♥♡
มนต์เสน่ห์ของ Paris คือสถานที่ที่เหล่าศิลปินมากมายหลากหลายแขนงจากทั่วทุกมุมโลก จิตรกร, นักเขียน, นักร้อง, นักแสดง ฯ ไม่ว่าจะยุคสมัยไหน ต่างหลงใหลคลั่งไคล้ สักครั้งหนึ่งต้องการไปเยี่ยมเยือนอาศัยทำงานพักพิง อยู่ในดินแดนแห่งเทพนิยายนี้ จนได้รับการขนานนามว่า ‘เมืองหลวงแห่งศิลปะ’
