หลังก่อตั้งกลุ่มเคลื่อนไหว Dogme 95 เพื่อทำลายกฎกรอบภาพยนตร์ ให้หลงเหลือเพียงความบริสุทธิ์ของเรื่องราวและการแสดง แต่ทว่าผู้กำกับ Lars von Trier กลับแหกคำปฏิญาณเหล่านั้นเสียเองในการสรรค์สร้าง Breaking the Waves (1996), คว้ารางวัล Grand Prix (ที่สอง) จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
คลื่นลมในมหาสมุทร Atlantics ช่างมีความลึกลับ เหนือธรรมชาติ ซัดพาวิญญาณคนตายหวนกลับเข้าฝั่ง เพื่อกระทำสิ่งสุดท้ายที่ยังติดค้างคาใจ, คว้ารางวัล Grand Prix (ที่สอง) จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
Joseph Stalin ในช่วงปี ค.ศ. 1936-38 ได้ริเริ่มการกวาดล้างครั้งใหญ่ (Great Purge หรือ Great Terror) เป้าหมายคือกลุ่มแกนนำกองทัพแดง (Red Army) ที่เคยร่วมปฏิวัติรัสเซียด้วยกันมา เพราะความหวาดระแวง กลัวถูกโค่นล้มอำนาจ เลยตั้งข้อกล่าวหาสมคบคิด เพื่อควบรวมอำนาจในพรรคคอมมิวนิสต์ นั่นคือพื้นหลังของ Burnt by the Sun (1994) คว้ารางวัล Oscar: Best Foreign Language Film
อุบัติเหตุทางกายไม่นานเดี๋ยวก็หาย แต่ความเจ็บปวดทางใจจากการถูกทรยศหักหลัง เจ้าหญิงในอุดมคติกลับมีพฤติกรรมสำส่อน นั่นจักตราฝังความทรงจำไม่รู้ลืมเลือน, คว้ารางวัล Grand Prix (ที่สอง) จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
The Marquise of O… สูญเสียสามีไปหลายปี จู่ๆตั้งครรภ์โดยไม่ทราบสาเหตุ แม้พยายามอ้างความบริสุทธิ์ใจ แต่ถูกครอบครัวขับไล่ ผลักไส ไม่สามารถยินยอมรับพฤติกรรมสำส่อน ก่อนค้นพบว่าบุคคลข่มขืนเธอนั้นคือ … มนุษย์ทุกคนล้วนมีดี-ชั่วในตัวเอง, คว้ารางวัล Grand Prix (ที่สอง) จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
Le gamin au vélo (2011) : Dardenne brothers ♥♥♥♥♡
พ่อฝากลูกชายไว้สถานรับเลี้ยงแล้วล่องจุ๊นหนีหายตัวไป ไม่เชื่อว่าจะถูกทอดทิ้งเลยปั่นจักรยานติดตามค้นหา ได้รับความช่วยเหลือจากหญิงแปลกหน้าในที่สุดก็พบเจอ แต่เด็กชายจำต้องเรียนรู้จักการเผชิญหน้าและยินยอมรับความจริงในชีวิต, คว้ารางวัล Grand Prix (ที่สอง) จากเทศกาลหนังเมือง Cannes ควรค่าอย่างยิ่ง “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Broken Flowers (2005) : Jim Jarmusch ♥♥♥♡
Bill Murray เนี่ยนะรับบทตัวละครฉายา Don Juan? วันหนึ่งได้รับจดหมายสีชมพูลึกลับ บอกว่าลูกชาย -ที่เพิ่งรับรู้ว่ามีตัวตน- กำลังติดตามหา นั่นเป็นสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ถูกผลักดันให้ต้องเดินทางหวนกลับไปพบเจอบรรดาแฟนเก่า Sharon Stone, Frances Conroy, Jessica Lange และ Tilda Swinton, คว้ารางวัล Grand Prix (ที่สอง) จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
Offret (1986) : Andrei Tarkovsky ♥♥♥♥
แนวคิดของชาวคริสเตียนและปรมาจารย์ผู้กำกับ Andrei Tarkovsky สิ่งทรงคุณค่าสูงสุดที่ทำให้มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐแตกต่างจากเดรัจฉาน คือเรียนรู้จักการเสียสละตนเองเพื่อผู้อื่น แม้บางครั้งอาจต้องแลกมาด้วยชีวิต ทรัพย์สิน และทุกคนรอบข้าง
Cría Cuervos (1976) : Carlos Saura ♥♥♥♥
อดีตเป็นสิ่งคงอยู่กับเราทั้งในปัจจุบันและอนาคต, เรื่องราวของเด็กหญิงวัย 8 ขวบ รับบทโดย Ana Torrent (จาก The Spirit of the Beehive) ความสูญเสียแม่ทำให้เธอวางยาพิษฆ่าพ่อ และเมื่อน้า/แม่เลี้ยงคนใหม่ปฏิบัติต่อตนเองอย่างย่ำแย่ จึงกำลังจะตัดสินใจลงมืออีกครั้ง
Arabian Nights (1974) : Pier Paolo Pasolini ♥♥♥♥
ตีความเรื่องเล่านิทานพื้นบ้านอาหรับราตรีในมุมของตัณหา ราคะ ความรักมาพร้อมกับ Sex ด้วยไดเรคชั่นไร้ยางอายของ Pier Paolo Pasolini หรือจะเรียกว่าซื่อตรงต่อสัญชาตญาณความเป็นมนุษย์ คว้ารางวัล Grand Prix จากเทศกาลหนังเมือง Cannes, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Mon oncle d’Amérique (1980) : Alain Resnais ♥♥♥♡
น่าจะเป็นครั้งแรกของวงการภาพยนตร์ ที่ทำการผสมผสานงานศิลปะเข้ากับการทดลองวิทยาศาสตร์ นำเสนอเรื่องราวชีวิตของสามนักแสดงเปรียบเทียบดั่งหนูทดลองในห้องปฏิบัติการ ประกอบคำบรรยายของศาสตราจารย์ชื่อดัง Henri Laborit (ผู้ค้นพบยา Chlorpromazine ใช้รักษาความผิดปกติของจิตใจ อารมณ์ ฯ), คว้ารางวัล Grand Prix (ที่ 2) จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
The Night of the Shooting Stars (1982) : Taviani brothers ♥♥♥
ชื่อหนังและโปสเตอร์ดาวตกนี้ ช่างมีความสวยงามน่าสนใจเหลือเกิน สงสัยจะเกี่ยวกับเทพนิยายแฟนตาซีเพ้อฝัน แต่แท้จริงแล้วคือเรื่องราวกึ่งชีวประวัติของสองพี่น้องผู้กำกับ Taviani ในความค่ำคืนทรงจำที่พวกเขาประจักษ์เห็นเพื่อนบ้านถูกทหารนาซีกราดยิงสังหารหมู่, คว้ารางวัล Grand Prix จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
Taking Off (1971) : Miloš Forman ♥♥♥
ลูกสาวหนีออกจากบ้าน (ผู้กำกับ Miloš Forman อพยพหนีลี้ภัยออกจากประเทศบ้านเกิด Czechoslovakia) คนเป็นพ่อแม่ย่อมต้องวิตกกังวล เครียดหนัก ออกติดตามค้นหาไม่พบเจอแล้วจะให้ทำยังไง? เข้าร่วมกลุ่ม Society for the Parents of Lost Children (SPLC) ได้รับคำแนะนำอยากเข้าใจหัวอกวัยรุ่น ก็ต้องทดลองในสิ่งที่พวกเขาหลงผิด สูบกัญชา เล่นไพ่แก้ผ้า บังเอิ้ญลูกกลับมาบ้านวันนั้นพบเห็นพอดีเข้า กลายเป็น Cult Film ไปโดยปริยาย และคว้ารางวัล Grand Prix จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
Son of Saul (2015) : László Nemes ♥♥♥♥
ในค่าย Auschwitz ชายชาวยิวเชื้อสาย Hungarian ชื่อ Saul (รับบทโดย Géza Röhrig) ทำงานเป็น Sonderkommando ผู้เก็บกวาดทำความสะอาดหลังการรมแก๊สมรณะเสร็จสิ้น แต่มีครั้งหนึ่งเด็กชายยังไม่สิ้นใจตาย ดิ้นรนเฮือกสุดท้ายก่อนหมดลม ทั้งๆที่ก็ไม่ใช่ลูกแท้ๆของตนเอง แต่เขากลับอยากทำพิธีศพกลบฝังให้ไปสู่สุขคติ, การันตีด้วยรางวัล Grand Prix จากเทศกาลหนังเมือง Cannes และ Best Foreign Language Film จาก Oscar, Golden Globe, BAFTA
Cinema Paradiso (1988) Italian : Giuseppe Tornatore ♥♥♥♥♡
คงเป็นไปไม่ได้ถ้าคนรักหนังจะไม่ตกหลุมรัก Cinema Paradise แต่มีบทเพลงท่อนหนึ่งของบางแก้ว ‘รักครั้งแรก หัวใจก็แตกสลาย’ รู้สึกว่าอธิบายหนังเรื่องนี้ได้ตรงมากๆ, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
The Piano Teacher (2001) : Michael Haneke ♥♥♥♡
ครูสอนเปียโนสาวโสดอาศัยอยู่กับแม่สองคน เธอชอบ Schubert มักทำตัวสูงส่งเริดเชิดหยิ่งยโส แต่ในใจมีความเก็บกดเพราะขาดการตอบสนองทางเพศ ครั้งหนึ่งมีเด็กหนุ่มนักเรียนดนตรีเกิดความหลงใหลลุ่มหลง จึงตอบสนองเขาด้วยความต้องการอันวิปริต, นำแสดงโดย Isabelle Huppert กับ Benoît Magimel ที่คว้ารางวัล Best Actress กับ Best Actor จากเทศกาลหนังเมือง Cannes และหนังยังได้ Grand Prix (ที่ 2) ไปอีกรางวัล, หนัง 18+ เรื่องนี้ไม่ใช่ทุกคนจะทนดูได้
The Mother and the Whore (1973) French : Jean Eustache ♥♥♥♡
หนังฝรั่งเศสที่ได้รับการยกย่องว่ายอดเยี่ยมที่สุดนับจาก The Rules of the Game (1939) เป็นผลงาน Masterpiece ของผู้กำกับ Jean Eustache, แต่เดี๋ยวก่อน เห็นชื่อหนังคงมีคนคิดเตลิดไปไกล นี่เป็นหนัง All-Talk (แบบเดียวกับ Before Sunrise) ชายหนุ่ม นำแสดงโดย Jean-Pierre Léaud มีหญิงสาวสองคนที่ตกหลุมรัก และเข้ามาพัวพันในชีวิต คนหนึ่งเปรียบได้กับ Mother (แต่ไม่ใช่แม่จริงๆนะ) และอีกคนหนึ่งเปรียบได้กับ Whore (ก็ไม่ใช่โสเภณีจริงๆเช่นกัน)
ศิลปินสูงวัย อยากรังสรรค์ผลงานมาสเตอร์พีซชิ้นสุดท้าย! นำเสนอความสัมพันธ์อันรุนแรงระหว่างจิตรกรกับนางแบบสาว ที่จักต้องเปลือยกาย บิดซ้ายบิดขวา ทั้งปวดเมื่อย ทั้งอับอาย เพื่อเปิดเผยสิ่งที่อยู่ภายในเนื้อหนังออกมา, คว้ารางวัล Grand Prize (ที่สอง) จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
Solaris (1972) : Andrei Tarkovsky ♥♥♥♥♡
ความครุ่นคิดเห็นต่อยุคสมัยสงครามเย็นของปรมาจารย์ผู้กำกับ Andrei Tarkovsky สิ่งที่มนุษยชาติกำลังร้องเรียกโหยหา ไม่ใช่การแพร่ขยายอาณาเขตพรมแดนบนโลกหรือห้วงอวกาศ แต่คือ ‘กระจก’ สำหรับสะท้อนตัวตนเองออกมา
