All the President’s Men (1976) : Alan J. Pakula ♥♥♥♥
Robert Redford กับ Dustin Hoffman รับบทสองนักข่าวหนังสือพิมพ์ The Washington Post ที่ขุดคุ้ยคดี Watergate Scandal แฉเหตุอื้อฉาวทางการเมืองครั้งสำคัญ นำไปสู่การลาออกจากตำแหน่งประธานาธิบดีของ Richard Nixon
How Green Was My Valley (1941) : John Ford ♥♥♥♥
ความคับข้องครหาที่ภาพยนตร์เรื่องนี้คว้า Oscar: Best Picture ตัดหน้า Citizen Kane (1941) ทำให้ผู้ชมสมัยนี้มองข้ามไม่สนใจใยดี ทั้งๆที่คือโคตรหนังดราม่าน้ำดีเรื่องหนึ่ง ในหมู่บ้านที่ฉันอาศัยอยู่ ครั้งหนึ่งเคยเขียวขจีสดใส แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปกับอุตสาหกรรมเหมืองถ่านหิน ควันดำที่พวยพุ่งออกมาได้ปกปิดคลุมทุกสิ่งอย่าง แถมยังลุกลามเข้าไปถึงภายในจิตใจของคน, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Zigeunerweisen (1980) : Seijun Suzuki ♥♥♥♡
หนังแนว Horror Surrealist ใช้แค่การพูดเล่าเรื่องราว ก็ชวนให้หลอกหลอนขนหัวลุกชูชันได้แล้ว, คว้ารางวัล Honorable Mention จากเทศกาลหนังเมือง Berlin เข้าชิง Japan Academy Prize ถึง 9 สาขา คว้ามา 4 รางวัลรวมถึง Best Picture และ Best Director นักวิจารณ์ในญี่ปุ่นส่วนใหญ่ยกย่องให้เหนือกว่า Kagemusha (1980) ที่ออกฉายในปีเดียวกันเสียอีก
Oliver! (1968) : Carol Reed ♥♥♥♥
เข้าชิง Oscar 11 สาขา กวาดมา 5 รางวัล รวมถึงภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่งปี ดัดแปลงจากวรรณกรรมเยาวชนชื่อดังของ Charles Dickens ใส่ความเป็น Musical เข้าไปทำให้ดูง่าย สนุกสนาน เพลิดเพลิน เด็กๆดูได้เห็นสาระ ผู้ใหญ่ชื่นชมความงามของศิลปะ, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Hello, Dolly! (1969) : Gene Kelly ♥♥♡
ด้วยทุนสร้างที่เป็นรองเพียง Cleopatra (1963) เข้าชิง Oscar ถึง 7 สาขา คว้ามา 3 รางวัล เป็นความตั้งใจให้ยิ่งใหญ่กว่า The Sound of Music (1965) แต่เพราะยุคทองการเต้นสไตล์ Gene Kelly ได้จบสิ้นลงแล้ว ทำเงินขาดทุนย่อยยับ และนักวิจารณ์สมัยใหม่เหยียบย่ำจมมิดดิน บ่นกันขรม เข้าชิงภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่งปีนั้นไปได้อย่างไร!
The Blue Max (1966) : John Guillermin ♥♥♥♡
Pour le Mérite หรือ The Blue Max คือเครื่องราชอิสริยาภรณ์ขั้นสูงสุดของประเทศ Prussia/Germany มอบให้กับทหารหรือพลเรือนที่ทำความชอบในการสงครามปกป้องประเทศชาติ สำหรับทหารอากาศจะได้รับก็ต่อเมื่อสามารถยิงเครื่องบินศัตรูตก 20 ลำ แต่นั่นใช่สิ่งที่ควรใฝ่ฝันไขว่คว้ามาครอบครองหรือเปล่า, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Legend of the Mountain (1979) : King Hu ♥♥♥♡
เหมือนว่าปรมาจารย์ผู้กำกับหูจินเฉวียน (King Hu) ต้องการชุบชีวิตใครสักคนให้ฟื้นคืนชีพ แต่ทั้งรู้ว่าทำไม่ได้ ก็เลยต้องปล่อยไปตามวิถีของกรรม, สีว์เฟิง (Hsu Feng) รับบทผีสาวสุดสวย หลอกล่อพระเอกหนุ่ม ชุนชิห์ (Chun Shih) ให้แต่งงานด้วย เพื่อหาทางฟื้นคืนชีพ … ถ้าผมเจอผีสาวสวยขนาดนี้นะ ก็คงยอมโดนให้หลอกแน่ๆ
Devdas (2002) Indian : Sanjay Leela Bhansali ♥♥♡
หนังทุนสร้างสูงสุดในอินเดียขณะนั้น หมดไปกับค่าสร้างฉาก เสื้อผ้า เครื่องประดับ ที่งดงามตระการ สะท้อนแสงระยิบแวววับ แต่ภายในกลับกลวงโบ๋มืดหม่นดั่งตัวละคร Devdas (รับบทโดย Shah Rukh Khan) ที่ทำได้เพียงร่ำคร่ำครวญ โหยหายในรัก Parviti/Paro (รับบทโดย Aishwarya Rai) แต่มิอาจได้ครอบครอง
Bajirao Mastani (2015) Indian : Sanjay Leela Bhansali ♥♥♥♡
หนังเรื่องนี้ทำให้ Mughal-E-Azam (1960) ชิดซ้ายไปเลย ในเรื่องการออกแบบฉากที่มีความวิจิตรตระการตา ท่าเต้นลีลาอันพริ้วไหวสวยงาม และความบ้าคลั่งในสงครามความรักของแม่ทัพบาจีราวที่ 1 (รับบทโดย Ranveer Singh) กับภรรยาคนที่สองมัสตานี (รับบทโดย Deepika Padukone) ในยุคสมัยของจักรวรรดิมราฐา (Maratha Empire) ที่เคยยิ่งใหญ่ในอินเดียศตวรรษที่ 16-18
Nayakan (1987) Indian : Mani Ratnam ♥♥♥
หนังเรื่องนี้คือ The Godfather ของอินเดีย… ในส่วนของเนื้อเรื่องนะครับไม่ใช่คุณภาพ, ได้แรงบันดาลใจมาจากเจ้าพ่อมาเฟียตัวจริง Varadarajan Mudaliar ขณะอาศัยอยู่ใน Bombay ช่วงทศวรรษ 60s – 80s, นี่เป็นผลงานที่ทำให้ Mani Ratnam โด่งดังไปทั่วอินเดีย และหนังติดอันดับ All-TIME 100 Movies ของนิตยสาร TIME
Hugo (2011) : Martin Scorsese ♥♥♥♥♡
นี่เป็นหนังไม่เหมือนเรื่องไหนของ Martin Scorsese น่าจะใกล้กับจิตใจ สะท้อนชีวิตวัยเด็กของเขามากที่สุด, เรื่องราวของศิลปินผู้สร้าง’ภาพยนตร์’ เล่าผ่านมุมมองของเด็กชายที่ยังไร้เดียงสา อดีตมันคือความทรงจำยิ่งใหญ่หรือจะเพียงแค่ความเพ้อฝันอันขมขื่น, เข้าชิง Oscar 11 สาขา ได้มา 5 รางวัล “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
The Thief of Bagdad (1940) British : Michael Powell, Ludwig Berger, Tim Whelan ♥♥♥♡
จากนิทานอาหรับราตรี สู่ภาพยนตร์ Technicolor สีสันสวยสดใส “ครั้งแรกของโลกกับการใช้เทคนิค Blue-Screen” ตระการตาไปกับจินนี่ขนาดใหญ่ยักษ์ เหาะได้ (เหมือน Superman) คนขี่ม้าบิน พระแม่กาลี 6 แขนขยับได้ ฯ หนังอาจไม่ได้สนุกสมบูรณ์แบบ แต่ก็สามารถเพลิดเพลินไปกับหลายๆอย่าง รวมถึงบทเพลงสุดอลังการของ Miklós Rózsa (Ben-Hur)
Shall We Dance? (1996) Japanese : Masayuki Suo ♥♥♥♥♡
คว้า 13 รางวัลจาก Japan Academy Prize (เทียบเท่ากับ Oscar ของญี่ปุ่น), ชายวัยกลางคนแต่งงานมีลูกโตเป็นสาวแล้ว แต่รู้สึกชีวิตมันขาดอะไรบางอย่าง วันหนึ่งมองขึ้นไปเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง ท่าทางสวยสง่าแต่มีใบหน้าตาเศร้าๆ ป้ายโฆษณาด้านข้างเขียนว่า ‘รับสอนเต้นลีลาศ’ ลองดูสักหน่อยจะเป็นไรไป นับจากวันนั้นชีวิตเขาก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
Moulin Rouge! (2001) hollywood : Baz Luhrmann ♥♥♥
ในโลกแฟนตาซีไร้กาลเวลา ณ สถานที่ชื่อ Moulin Rouge เรื่องราวความรักของชายหนุ่มกับหญิงโสเภณีที่ถูกพันธนาการจากมหาราชาผู้โหดเหี้ยม มีหนทางเดียวเท่านั้นที่ทั้งคู่จะได้ครองรักกัน, หนังเพลงของผู้กำกับ Baz Luhrmann นำแสดงโดย Nicole Kidman, Ewan McGregor เข้าชิง Oscar 8 สาขา ได้มา 2 รางวัล
Moulin Rouge (1952) British : John Huston ♥♥♥♡
Moulin Rouge ฉบับภาพยนตร์เรื่องแรกที่ได้รับการยกย่องกล่าวถึง คือของผู้กำกับ John Huston เรื่องราวชีวประวัติของ Henri de Toulouse-Lautrec จิตรกร Post-Impressionist ที่วาดโปสเตอร์ Moulin Rouge ใบแรกสุด รับบทโดย José Ferrer เข้าชิง Oscar 7 สาขา ได้มา 2 รางวัล
Camelot (1967) hollywood : Joshua Logan ♥♥♥
‘Don’t let it be forgot,
that once there was a spot.
For one brief shinging moment,
that was known as Camelot!’
จงอย่าลืมเลือน ว่าครั้งหนึ่งเคยมีสถานที่ อันเจิดจรัสจ้าในช่วงเวลาสั้นๆ ดินแดนแห่งนั้นมีชื่อว่า Camelot
ตำนาน King Arthur นับตั้งแต่ศตวรรษที่ 10 ได้ถูกดัดแปลงเป็นสื่อต่างๆมากมาย เนื่องจากไม่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ใดๆบันทึกไว้ จึงเป็นได้แค่เพียงเรื่องเล่าปรัมปราสืบทอดต่อมา แต่คุณจะเชื่อหรือเปล่า ว่าเรื่องราวนี้เคยเกิดขึ้นจริง ครั้งหนึ่งบนโลกมีดินแดนที่ชื่อ Camelot
All That Jazz (1979) hollywood : Bob Fosse ♥♥♥♥
ความจริง-ความฝัน ปัจจุบัน-อดีต-อนาคต คือสิ่งที่กระจัดกระจายอย่างไร้แบบแผน ในหนังเพลงรางวัล Palme d’Or ของผู้กำกับ Bob Fosse แบบเดียวกับ 8½ (1963) ของ Federico Fellini, เรื่องราวกึ่งอัตชีวประวัติของผู้กำกับที่พยายามสร้างสรรค์ผลงานชิ้นใหม่ให้ประสบความสำเร็จ ต่างกันที่ 8½ นำเสนอวิกฤตทางความคิดสร้างสรรค์ (สมอง) ส่วน All That Jazz ทำการผ่าตัดเปิดอก (หัวใจ)
Cabaret (1972) hollywood : Bob Fosse ♥♥♥♥
คอรัปชั่น, ความเพ้อฝัน, Sex สามเส้า, นาซี เหล่านี้คือประเด็นที่ทำให้หนังเพลงเรื่องนี้เข้าชิง Oscar 10 สาขา ได้มา 8 รางวัล แต่พลาดภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่งปีให้กับ The Godfather (1972), นำแสดงโดย Liza Minnelli ในด้านมืดของโลก ยังมีเธอที่เป็นเหมือนแสงสว่าง
My Fair Lady (1964) hollywood : George Cukor ♥♥♥♥♡
จากบุษบาริมทาง กลายมาเป็นหญิงสาวชนชั้นสูง, My Fair Lady เข้าชิง Oscar 12 สาขาได้มา 8 รางวัล รวมถึงภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่งปี แต่ Andrey Hepburn ที่แม้จะไม่ได้ร้องเพลงเอง กลับไม่ได้รับแม้โอกาสจะเข้าชิง, ดูหนังเรื่องนี้แล้วมีความสุขชะมัด “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Chicago (2002) hollywood : Rob Marshall ♥♥♥
ภาพยนตร์ Musical รางวัล Oscar: Best Picture เรื่องแรกในศตวรรษ 21s ความเซ็กซี่ของหญิงสาว ถูกนำเสนอออกมาในลีลา ท่วงท่าอันเย้ายวน และเสื้อผ้านับน้อยชิ้น จนบางทีก็อยากเบือนหน้าหนี, โดยผู้กำกับ Rob Marshall นำแสดงโดย Renée Zellweger, Catherine Zeta-Jones และ Richard Gere
