ณ.คอน ลับแล | แห่งการรีวิว-วิเคราะห์-วิจารณ์
The Mission (1986) : Roland Joffé ♥♥
เรื่องราวของ Missionary คณะ Jesuit เดินทางเข้าไปเผยแพร่ศาสนายังทวีปอเมริกาใต้ ให้กับชนเผ่าพื้นเมืองแห่ง Amazon แต่พอศรัทธาเริ่มบังเกิด กลับถูกสั่งให้ล้มเลิกภารกิจ นี่นะหรือลัทธิอาณานิคม, น่าจะเป็นภาพยนตร์รางวัล Palme d’Or ยอดแย่ที่สุด
Secrets & Lies (1996) : Mike Leigh ♥♥♥♥
หญิงสาวผิวสี ตัดสินใจออกติดตามหามารดาที่แท้จริง กลับค้นพบว่าเธอนั้นเป็นคนขาว! มันช่างเป็นเหตุการณ์เต็มไปด้วยลับลมคมใน คำโป้ปดหลอกลวง แต่จะทำอย่างไรถึงให้ทุกสิ่งอย่างสามารถก้าวผ่านไปได้, คว้ารางวัล Palme d’Or จากเทศกาลหนังเมือง Cannes และ “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Parasite (2019) : Bong Joon-ho ♥♥♥♥
จริงๆแล้วไม่ใช่แค่คนจนหรือรวยที่เปรียบได้กับชนชั้นปรสิต แต่คือมนุษย์ทุกคนในระบอบทุนนิยม ต่างพยายามกอบโกยกิน แสวงหาผลประโยชน์ส่วนตน เต็มไปด้วยความโลภละโมบเห็นแก่ตัว สร้างความ’เหม็น’ฉาวโฉ่ไปทั่วทั้งโลกา รวมถึงภาพยนตร์เรื่องนี้ก็เช่นกัน, คว้ารางวัล Palme d’Or จากเทศกาลหนังเมือง Cannes อย่างเป็นเอกฉันท์
La Vie d’Adèle – Chapitres 1 & 2 (2013) : Abdellatif Kechiche ♥♥♥♥ โดยปกติแล้วน้ำเงินคือโทนสีเย็น มอบสัมผัสอันหนาวเหน็บยะเยือก สั่นสะท้าน เปล่าเปลี่ยวเดียวใจ แต่การตั้งชื่อหนังบอกว่าเป็นสีที่อบอุ่น ไม่ต่างกับทัศนะตัวละครที่มิได้ใคร่สนใจนัยยะความหมายอะไร เพียงเห็นเป็นสีแห่งความรัก ปรารถนา กระหายใคร่รู้ เกิดความอิ่มอุ่นขึ้นภายใน, คว้ารางวัล Palme d’Or จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
I, Daniel Blake (2016) : Ken Loach ♥♥♥♥
มันอาจเป็นมุมมองข้างเดียวที่ผู้กำกับ Ken Loach ต้องการโจมตีระบบสวัสดิการ/จัดหางานรัฐ แต่เหตุการณ์ลักษณะดังกล่าว ใครๆก็ล่วงรับรู้ว่าเป็นเรื่องจริง เว้นเสียแค่คนทำงานใต้ระบบเท่านั้น, คว้ารางวัล Palme d’Or จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
The Wind That Shakes the Barley (2006) : Ken Loach ♥♥♥
ในปีที่ Wong Kar-wai เป็นประธานกรรมการเทศกาลหนังเมือง Cannes เลือกมอบรางวัล Palme d’Or ให้กับ The Wind That Shakes the Barley ตัดหน้าภาพยนตร์โดดเดนกว่าอย่าง Babel, Pan’s Labyrinth, Volver ทำไมกันนะ?
L’Enfant (2005) : Dardenne brothers ♥♥♥♥
Jérémie Renier รับบทหัวขโมยกระจอก ได้เงินมา ใช้จ่ายไป ไม่เคยครุ่นคิดอะไรถึงอนาคต หรือสนศีลธรรมจรรยา หลังจากแฟนสาวคลอดลูก กำลังลุ่มร้อนต้องการเงิน เลยลักพาตัวไปขาย, คว้ารางวัล Palme d’Or “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Rosetta (1999) : Dardenne brothers ♥♥♡
วัยรุ่นสาว Rosetta (บทบาทแรกแจ้งเกิด Émilie Dequenne) แค่ต้องการงานทำ มีชีวิตแบบปกติทั่วไป และขอเพื่อนสนิทสักคน แต่โชคชะตานำพาให้เธอได้มาแล้วสูญเสีย ตกบ่อน้ำซ้ำแล้วซ้ำอีก เมื่อไหร่กันฉันจะมีโอกาสนั้น, คว้ารางวัล Palme d’Or อย่างเอกฉันท์จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
Das weiße Band (2009) : Michael Haneke ♥♥♥♥
เรื่องราววุ่นๆสุดแสนอัปรีย์ ณ หมู่บ้านเล็กๆทางตอนเหนือของ German Empire ช่วงระหว่างปี ค.ศ. 1913-14 ในมุมมองปรมาจารย์ผู้กำกับ Michael Haneke คือรากฐานแห่งความชั่วร้าย สภาพแวดล้อมที่หล่อหลอมให้เด็กรุ่นนี้เติบโตขึ้นกลายเป็นนาซี, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Fahrenheit 9/11 (2004) : Michael Moore ♥♥♥
จากเคยได้รับคำชมล้นหลาม ต่อการตีแผ่เบื้องหลังความจริงบ้าง-ไม่จริงบ้างของ ปธน. George W. Bush ต่อสงครามอิรัก จนสามารถคว้ารางวัล Palme d’Or แถมกลายเป็นภาพยนตร์สารคดีทำเงินสูงสุด แต่กาลเวลาทำให้ทัศนคติสุดโต่งซ้ายจัดของ Michael Moore ดูไม่ค่อยน่าอภิรมณ์สักเท่าไหร่
The Piano (1993) : Jane Campion ♥♥♥♥♡
สิ่งที่ผู้หญิงต้องการจากผู้ชาย ไม่ใช่อิทธิพลครอบงำเหนือกว่า แค่คือความนุ่มนวลทะนุถนอมเอาใจใส่ อันจักกลายเป็นอำนาจต่อรองที่สามารถสานต่อไปถึงสัมพันธ์ร่วมรักทางกาย, คว้ารางวัล Palme d’Or และ Holly Hunter กวาดเรียบทุกรางวัล Best Actress “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Shoplifters (2018) : Hirokazu Kore-eda ♥♥♥♥
วัตถุสิ่งของทุกชนิดในโลกสามารถลักขโมยครอบครองเป็นเจ้าของได้ แต่ไม่ใช่จิตใจที่ต้องใช้เวลาศึกษาเรียนรู้ ฟูมฟักเฝ้าทะนุถนอมเอ็นดู แม้มิได้มีสัมพันธ์ทางกายสายเลือด ก็ใช่ว่าจะไม่สามารถเป็นส่วนหนึ่งครอบครัวเดียวกันได้, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
if… (1968) : Lindsay Anderson ♥♥♥♥
บรรยากาศความตึงเครียดในโรงเรียน ไม่เพียงสะท้อนขนบวิถีทางสังคมของประเทศอังกฤษ ยังเหมารวมถึงสถานการณ์โลกในทศวรรษสงครามเย็น สร้างความอึดอัดอั้นคับข้องใจให้กับ Malcolm McDowell และผองเพื่อน เหมือนระเบิดเวลาที่กำลังนับถอยหลัง รอคอยวันจะทำลายทุกสิ่งอย่างขว้างหน้า, คว้ารางวัล Palme d’Or และ “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
sex, lies, and videotape (1989) : Steven Soderbergh ♥♥♥♥♡
ความล้มเหลวในชีวิตคู่ของผู้กำกับ Steven Soderbergh ได้ถูกถ่ายทอดลงมาในภาพยนตร์เรื่องนี้ ทั้งสี่ตัวละครหลักต่างสะท้อนสถานะของตัวเขาเองในช่วงเวลาต่างๆ และตอนจบทำให้ค้นพบสิ่งสำคัญสุดในชีวิตคู่ไม่ใช่แค่ Sex แต่คือความสัมพันธ์ของคนสองคน, คว้ารางวัล Palme d’Or จากเทศกาลหนังเมือง Cannes
The Conversation (1974) : Francis Ford Coppola ♥♥♥♥
หลายคนอาจคิดว่า Francis Ford Coppola ได้แรงบันดาลใจหนังจากเรื่องอื้อฉาวเทปลับในทำเนียบขาวของ ปธน. Richard Nixon แต่ความตั้งใจจริงของผู้กำกับ เป็นเรื่องราวระหว่าง มนุษย์ vs. เทคโนโลยี และความหวาดระแวงรู้สึกผิดต่อสิ่งที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของตนเอง, คว้ารางวัล Palme d’Or และเข้าชิง Oscar 3 สาขา
M*A*S*H (1970) : Robert Altman ♥♥♥♥
แม้พื้นหลังจะดำเนินเรื่องใน Mobile Army Surgical Hospital (MASH) ช่วงระหว่างสงครามคาบสมุทรเกาหลี แต่แท้จริงแล้วต้องการสะท้อน-เสียดสี-ต่อต้าน ชำแระความน่าขยะแขยงภายในของสงครามเวียดนามที่กำลังปะทุคุกรุ่น ด้วยรูปแบบ Satire Black Comedy เชิงสัญลักษณ์ที่บัดซบ โคตรเxย ขำกลิ้ง แต่บางคนคงรับไม่ได้ หัวเราะไม่ออก, คว้ารางวัล Palme d’Or แต่พ่าย Oscar: Best Picture ให้ Patton (1970)
The Tree of Wooden Clogs (1978) : Ermanno Olmi ♥♥♥♥
สี่ครอบครัวจนๆพึ่งพาอาศัยอยู่ร่วมกันในบ้านฟาร์มชนบทแถว Bergamo แคว้น Lombardy ประเทศอิตาลี นำเสนอภาพวิถีชีวิตลูกทุ่งของพวกเขาในรอบ 1 ปี พบเห็นเกิด-แก่-เจ็บ-ตาย สุข-ทุกข์ ดี-ชั่ว ได้รับการยกย่องเป็นภาพยนตร์มี ‘มนุษยธรรม’ ที่สุดในโลก คว้ารางวัล Palme d’Or อย่างเป็นเอกฉันท์ “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
Padre Padrone (1977) : Taviani brothers ♥♥♥♥
พ่อผู้พยายามครอบงำทำทุกสิ่งอย่าง ไม่ให้ลูกได้ร่ำเรียนหนังสือ บีบบังคับใช้แรงงานอย่างหนัก ทั้งนี้เมื่อเติบโตขึ้นจะไม่ตีตนออกห่าง เพราะในสังคมชนบทจำต้องอาศัยอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัวถึงสามารถมีชีวิตเอาตัวรอด ถึงกระนั้นเมื่อเขากลายเป็นผู้ใหญ่และได้โอกาสเปิดโลกทัศน์ใหม่ พบเห็นความเป็นไปของโลกภายนอก มีหรือจะยินยอมรับการกระทำอันเห็นแก่ตัวของพ่อได้, คว้ารางวัล Palme d’Or จากเทศกาลหนังเมือง Cannes “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
The Pianist (2002) : Roman Polanski ♥♥♥♡
เด็กชาย Roman Polanski ตอนอายุ 6 ขวบ ถูกพ่อผลักออกจากรั้วลวดหนามค่ายกักกันนาซี ประเทศ Poland เร่ร่อน หิวกระหาย ดิ้นรนเอาตัวรอดด้วยตนเองใน Krakow และ Warsaw ได้รับความอนุเคราะห์ช่วยเหลือจากผู้คนแปลกหน้าหลายตา จนสามารถผ่านช่วงเวลาแห่งสงครามไปได้ เติบใหญ่ขึ้นกลายเป็นผู้กำกับสร้างภาพยนตร์ คว้ารางวัล Palme d’Or กับผลงานชีวประวัติของ Władysław Szpilman (รับบทโดย Adrien Brody) นักเปียโนเชื้อสายยิว ที่เรื่องราวแทบไม่ต่างอะไรกับตัวเขาเอง
The Silent World (1956) : Jacques-Yves Cousteau, Louis Malle ♥♥♥♥♡
(mini Review) ภาพยนตร์สารคดีรางวัล Palme d’Or และ Oscar: Best Documentary Feature ครั้งแรกของโลกกับการบันทึกภาพธรรมชาติใต้ผิวน้ำด้วยฟีล์มสี ที่ทำให้ผู้ชมสมัยนั้นตราตะลึง เนื้อเต้นขนลุกซู่ แม้หลายเหตุการณ์จะทำให้คนรักสัตว์และธรรมชาติรู้สึกอึดอัดปั่นป่วนใจ แต่ขอให้ระลึกไว้ว่า ก่อนมนุษย์จะเริ่มคิดอนุรักษ์ย่อมต้องเป็นผู้ทำลายก่อนเสมอ, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”