เราสามารถเปรียบเทียบเรือนจำ Shawshank = โลกใบนี้ที่เต็มไปด้วยกฎกรอบ กำแพงห้อมล้อมรอบ นักโทษส่วนใหญ่ต่างก้มหัวศิโรราบ แต่ชายคนหนึ่ง/พระผู้ไถ่ ด้วยจิตวิญญาณอันเข้มแข็งแกร่ง พยายามทำทุกสิ่งอย่างเพื่อดิ้นหลบหนี ออกจากสังสารวัฎแห่งนี้, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
ครั้งแรกย่อมรู้สึกตกตะลึง ครั้งสองสัมผัสถึงความลุ่มลึกซึ้ง ครั้งสามบังเกิดความตราตรึง … รับชมถึงครั้งที่เจ็ดเมื่อไหร่คงคบไม่ได้อีกต่อไป! คำเทศนาสั่งสอนวันสิ้นโลกาวินาศของผู้กำกับ David Fincher เปียกปอน หนาวเหน็บ สั่นสะท้านทรวงใน กลายเป็นผลงานอมตะเหนือกาลเวลาไปแล้วละ
Driving Miss Daisy (1989) : Bruce Beresford ♥♥♥♡
“When Driving Miss Motherf—ing Daisy won Best Picture, that hurt!” ผู้กำกับ Spike Lee กล่าวถึงชัยชนะของ Driving Miss Daisy มองเป็นความอัปยศของสถาบัน Academy ซึ่งกาลเวลาแทบไม่มีใครจดจำภาพยนตร์ยอดเยี่ยมเรื่องนี้สักเท่าไหร่
สิ่งที่มิอาจให้อภัยใน Unforgiven (1992) คือความรุนแรงก่อกำเนิดความรุนแรง (Violence begets Violence) ถ้าโสเภณีไม่ถือโทษโกรธเคือง ถ้านายอำเภอไม่ใช่ความรุนแรงเกินกว่าเหตุ ถ้าพระเอกไม่คิดล้างแค้นให้เพื่อนรัก หายนะทั้งหมดคงไม่บังเกิดขึ้น, “ต้องดูให้ได้ก่อนตาย”
